IAIS opublikowała trzy dokumenty metodologię oceny, rekomendacje polityk w stosunku do ubezpieczycieli o znaczeniu systemowym w skali światowej (global systemically important financial institutions, G-SIFIs) oraz Ramy polityki makroostrożnościowej i nadzorczej.
Metodologia oceny ubezpieczycieli oparta została na rozwiązaniach wypracowanych uprzednio przez Komitet bazylejski ds. banków o znaczeniu systemowym w skali światowej (global systemically important banks, G-SIBs), aczkolwiek specyfika rynku ubezpieczeniowego wymusiła selekcję i zmianę wag przypisanych poszczególnym wskaźnikom. Na potrzeby kwalifikacji instytucji jako G-SIFIs przyjęto 5 ważonych kryteriów oceny: nietradycyjna działalność ubezpieczeniowa oraz działalność o charakterze nieubezpieczeniowym, wzajemne powiązania, zastępowalność, wielkość i aktywność w skali globalnej o wagach odpowiednio 45%, 40%, 5%, 5%, 5%. W owych 5 obszarach stosowanych jest 20 wskaźników.
Rekomendowane polityki, przygotowane w oparciu o sugestie sformułowane przez Radę Stabilności Finansowej (FSB), obejmują zagadnienia wzmocnionego nadzoru, skutecznego resolution regime i wyższej zdolności ponoszenia strat (HLA). Jak podkreśla Bloomberg w stosunku do ubezpieczycieli "zbyt wielkich żeby upaść" przede wszystkim podniesione zostaną wymogi kapitałowe.
Wreszcie w przyjętych Ramach makroostrożniościowych i nadzorczych (Macroprudential Policy and Surveillance, MPS) położono nacisk na kwestie ryzyka systemowego. IAIS zapowiedziało także dostosowanie Zasad podstawowych (Core Principles) do założeń MPS.
Pierwsze dwa dokumenty zostały formalnie uznane przez FSB, koordynującą światowe wysiłki na rzecz ograniczania zagrożeń pochodnych funkcjonowaniu G-SIFIs. Równocześnie FSB przedstawiła wstępna listę dziewięciu ubezpieczycieli G-SIFIs, sporządzoną według wskazanej powyżej metodologii, wraz z rekomendacjami dotyczącymi ich funkcjonowania.
Decyzję o wskazaniu podmiotów na rynku reasekuracji o charakterze G-SIFIs odłożono do 2014 roku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz