Przełom w Rundzie Negocjacyjnej z Doha!

Mimo obaw, że również IX Konferencja Ministerialna WTO zakończy się porażką (zobacz nasz post tutaj), po 4 dniowym maratonie negocjacyjnym i całonocnych naradach, 159 ministrów zgromadzonych na Bali przyjęło pierwsze od 12 lat porozumienie, "Pakiet z Bali" (WTO, Days 3, 4 and 5: Round-the-clock consultations produce ‘Bali Package’).

Pakiet składa się z wybranych kwestii objętych zakresem przedmiotowym Rundy Negocjacyjnej z Doha. Przede wszystkim:

• przyjęto porozumienie ws. ułatwień w handlu międzynarodowym - najistotniejszy element Pakietu. Ułatwienie procedur celnych stanowi jedną z najdonioślejszych reform od chwili powołania WTO w 1995 roku. Odpowiednio procedury celne mają ulec przyspieszeniu, a ich koszt ma zostać obniżony. Szczegółowe postanowienia dotyczą kwestii transparentności, korupcji, a także pomocy państwom rozwijającym się i najsłabiej rozwiniętym we wzmocnieniu infrastruktury, szkoleniu służb celnych oraz pomocy finansowej we wdrażaniu postanowień Pakietu. Przyjęty tekst nie jest ostateczny, jednak rozwiązania materialne nie ulegną już modyfikacji. Po sprawdzeniu prawnej poprawności tekstu powinien on zostać formalnie przyjęty przez Radę Generalną 31 lipca 2014 (projekt z 6 grudnia);
• w sprawie administrowania kontyngentami taryfowymi (w odniesieniu do trwale niewypełnianych kontyngentów obniżonych stawek celnych na wybrane towary importowane) państwa zgodziły się na łączone rozwiązanie konsultacji i udostępniania informacji;
• w Pakiecie przyjęto tymczasowe rozwiązania w sprawie wyłączenia zapasów żywnościowych magazynowanych przez państwa rozwijające się na wypadek klęski głodu z ogólnego reżimu środków krajowych powodujących zakłócenia w handlu. Ministrowie zgodzili się na obowiązywanie rozwiązania tymczasowego aż do momentu wypracowania ostatecznego porozumienia;
• a wreszcie przyjęto uzgodnienia m.in. w sprawie bawełny, subsydiów eksportowych i środków o skutkach równoważnych.

W zakresie spraw związanych z rozwojem zatwierdzono cztery dokumenty w sprawie:

• zniesienia ceł i ograniczeń ilościowych na eksport z państw najsłabiej rozwiniętych (LDC) do państw bogatszych,
• objęcia LDC uproszczonymi, preferencyjnymi regułami pochodzenia,
• preferencyjnego dostępu LDC do rynku usług państw bogatszych,
• mechanizmu monitorowania w odniesieniu do szczególnego traktowania państw rozwijających się.

Niezadowolenie z Pakietu wyraziły Boliwia, Kuba, Nikaragua i Wenezuela uznając, że w brak zakazu dyskryminacji w odniesieniu do towarów w tranzycie przesądza o uprzywilejowanej pozycji państw bogatych. Ostatecznie w deklaracji końcowej podkreślono doniosłość zasady niedyskryminacji.

Obok postanowień samego Pakietu podczas trwającej dzień dłużej niż planowano konferencji podjęto szereg rutynowych decyzji (m.in. dotyczących sporów z zakresu własności intelektualnej, handlu elektronicznego, czy pomocy w handlu), a także przyjęto Jemen do organizacji.

Jak podkreślił Roberto Azevêdo, pełniący od 1 września b.r. funkcję Dyrektora Generalnego WTO (o wyborach DG pisaliśmy m.in. tutaj), teraz państwa powinny się skoncentrować na pozostałych punktach negocjacyjnych Rundy z Doha. Ministrowie zwrócili się zresztą do WTO o przygotowanie w ciągu 12 miesięcy programu roboczego zakończenia Rundy.

Cieniem na entuzjastycznej atmosferze Konferencji położyła się wiadomość o śmierci byłego Prezydenta Nelsona Mandali, któremu DG Azevêdo złożył hołd.