Zbrodnie przeciwko ludzkości w Południowym Sudanie

Wczoraj Misja ONZ w Sudanie Południowym (UNMISS) przedstawiła raport dotyczący praw człowieka w konflikcie w Sudanie Południowym (zobacz tu). O sprawie Sudanu Południowego i kolejnych rezolucjach RB pisaliśmy już wcześniej: zobacz tu. Raport został sporządzony przez sekcję praw człowieka przy UNMISS i dotyczy naruszeń, które miały miejsce od 15 grudnia 2013 roku, wtedy właśnie, w Dżubie, rozpoczęły się walki, które początkowo dotyczyły waśni wewnętrznych w łonie Ludowej Armii Wyzwolenia Sudanu (Sudan People’s Liberation Army (SPLA)), która rozdzieliła się na siły lojalne wobec rządu i opozycję lojalną wobec vice-prezydenta Machara. Stopniowo konflikt rozlał się na plemiona Nuerów, Dinka i Szylluk.

Konflikt, który początkowo miał znamiona politycznego konfliktu o władzę, okazał się wyniszczający dla ludności cywilnej. Raport został oparty na 900 przeprowadzonych wywiadach i jest jaskrawym dowodem popełnianych na szeroką skalę naruszeń. Odnotowano ataki na szpitale, kościoły, meczety; wysiedlono ponad milion osób; wszystkie strony konfliktu dopuściły się ataków na inne grupy etniczne, włączając w to przemoc seksualną wobec kobiet. Naruszenia obejmują także pozasądowe zabójstwa, arbitralne zatrzymania i areszty, ataki na ludność cywilną, zgwałcenia, itd. Zdaniem autorów raportu obu stronom konfliktu (rządowym i opozycji) można przypisać popełnienie zbrodni przeciwko ludzkości (zob. par. 288-292 raportu).

Krótko po wznieceniu konfliktu rząd Sudanu Płd. zaniepokojony liczbą pozasądowych egzekucji wskazywał, że prześledzi naruszenia, które mają miejsce poprzez powołanie komisji i komitetów (zob. par. 296 i n.). Te inicjatywy nie zostały jednak ocenione pozytywnie w raporcie, przede wszystkim podkreślano, że do tej pory żadne powołane instytucje nie wykonują mandatów poprawnie, choćby dlatego, że same są zaangażowane w konflikt. W związku z tym wskazano, że proces krajowy powinien uzyskać międzynarodowe wsparcie poprzez utworzenie specjalnego lub hybrydowego sądu (par. 312).

Rekomendacje twórców raportu dotyczą m.in. zaprzestania walk, osądzenia sprawców i reformy aparatu państwowego.