Trybunał Sprawiedliwości w wydanym dziś wyroku stwierdził, że Polska uchybiła swoim zobowiązaniom wynikającym z dyrektywy Rady 91/676/EWG z dnia 12 grudnia 1991 r. dotyczącej ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez azotany pochodzenia rolniczego. Komiska wniosłą w tej sprawie skargę w 2013 r. po trwającym od października 2010 r. postępowaniu.
Komisja oskarżyła Polskę o:
- brak określenia wód wrażliwych oraz wyznaczenia w wystarczającym stopniu stref zagrożenia [przy czym podzieliła ten zarzut na trzy konkretne dotyczące niewystarczającego wyznaczenia wód i obszarów szczególnie narażonych (OSN) ze względu na kryterium eutrofizacji, niewystarczającego uwzględnienia stężenia azotanów powierzchniowych wód słodkich i niewystarczającego uwzględnienia stężenia azotanów wód podziemnych];
- brak ustanowienia programów działania w odniesieniu do stref zagrożenia [przy czym podzieliła ten zarzut na cztery konkretne dotyczące 1) braku wystarczającego określenia stref a w konsekwencji braku określenia programów działania dla tych stref, 2) zbyt wąsko określonego zakazu stosowania nawozów na polach o pewnym nachyleniu, 3) zbyt wąskiego i niewłaściwego dla warunków klimatycznych w Polsce określenia kiedy w ciągu roku nie można stosować nawozów oraz 4) braku określenia metody, za pomocą której rolnicy mogą obliczyć zapotrzebowanie roślin na azot].
TS nie podzielił jedynie tego ostatniego zarzutu, przychylił się natomiast do wszystkich pozostałych.
Informację o polskich przepisach implementujących dyrektywę można znaleźć tu. Warto zauważyć, że kluczowe dla rozstrzygnięcia TS rozporządzenia dyrektorów Regionalnych Zarządów Gospodarki Wodnej określające programy działania dla stref zagrożenia i OSN zostały wydane i przekazane Komisji już po udzieleniu odpowiedzi na uzasadnioną opinię, a TS bada stan prawny na dzień wyznaczony państwu w uzasadnionej opinii. TS nie odniósł się do nowych programów w swoim wyroku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz