Zbrodnie państwa islamskiego są ludobójstwem - o rezolucji Parlamentu Europejskiego

Dnia 4 lutego b.r. Parlament Europejski przyjął rezolucję dotyczącą masowych morderstw popełnianych wobec mniejszości religijnych przez państwo islamskie/Daesz. Posłowie potępili zbrodnie członków państwa islamskiego oraz szokujące naruszenia praw człowieka, kierowane przeciwko Chrześcijanom, Jazydom, Turkmenom, Szyitom, Szabakom, Sabejczykom,  Sunnitom i innym, którzy nie zgadzają się z interpretacją Islamu narzucaną przez Daesz i w związku z tym są zabijani, torturowani, stają się niewolnikami, kobiety i dziewczynki są gwałcone, wydawane za mąż pod przymusem (zob. rezolucję na stronie PE) .

Zdaniem posłów, naruszenia te sprowadzają się do "zbrodni wojennych", "zbrodni przeciwko ludzkości" i "ludobójstwa", zgodnie z postanowieniami Rzymskiego Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego (MTK/ICC). Uważają także, że Rada Bezpieczeństwa NZ powinna podjąć kroki w celu uznania tych zbrodni za ludobójstwo. Ich zdaniem, zbrodnie ludobójstwa są popełniane wobec Chrześcijan i Jazydów.

W  przyjętej rezolucji wzywano także, aby członkowie Rady Bezpieczeństwa wsparli złożenie przez nią zawiadomienia do MTK aby badać naruszenia Daesz w Syrii i Iraku. Ponadto wezwano do powołania stałego Specjalnego Reprezentanta ds. Wolności Myśli oraz Wiary. Przypomniano także, że wszystkie państwa należące do społeczności międzynarodowej powinny zapobiegać zbrodniom wojennym, zbrodniom przeciwko ludzkości oraz ludobójstwu popełnianym na własnym terytorium. Powołując się na rezolucję Rady Bezpieczeństwa 2253(2015) przypomniano, że państwa nie mogą wspierać państwa islamskiego ani innych terrorystycznych organizacji zwłaszcza finansowo czy zbrojnie.  

Ponadto powinno się udzielać ochrony i wsparcia osobom dotkniętym polityką Daesz, wymieniono między innymi bezpieczne strefy i korytarze humanitarne. Zwrócono uwagę na to, że wszystkie państwa członkowskie UE powinny poprawić swoje systemy prawne i sądownicze, aby zapobiegać podróżom własnych obywateli, w celu dołączenia do ISIS/Daesz i brania udziału w naruszeniach prawa humanitarnego i praw człowieka. Państwa powinny także, gdyby miało to miejsce, zapewnić skuteczne osądzenie takich osób przed swoimi sądami karnymi. 

W rezolucji przypomniano także o doktrynie odpowiedzialności za ochronę (R2P), którą można aktywować w sytuacji, kiedy państwo nie jest w stanie ochronić własnych obywateli.  Tę jednak kwestię poruszono w postanowieniach wstępnych rezolucji, nie jej materialnej części.