Źródło: http://italianjournal.it
Źródło: http://www.artmarketmonitor.com
W dniu 3 maja 2017 r. Komitet Ministrów
Rady Europy przyjął tekst nowej Konwencji o przestępstwach przeciwko dobrom
kultury (ang. Council of Europe Convention on Offences relating to Cultural Property). Traktat
ten został otwarty do podpisu w Nikozji (Cypr) dnia 19 maja (dalej: konwencja z Nikozji). Wejdzie w życie
pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie trzech miesięcy od daty, w
której pięciu Sygnatariuszy, w tym co najmniej trzy państwa członkowskie Rady
Europy wyraziło zgodę na związanie się jego postanowieniami (art. 27 ust. 3).
Konwencja z Nikozji stanowi rozwinięcie reżimu przyjętego w Europejskiej konwencji o przestępczości przeciwko dobrom kultury sporządzonej w Delphi dnia 23 czerwca 1985 r. (nie weszła w życie). Jej celem jest zapobieganie i zwalczanie nielegalnego handlu i niszczenia mienia kulturowego. Ma ona stanowić nowe narzędzie dla działań podejmowanych przez Radę Europy w przedmiocie walki z terroryzmem i zorganizowaną przestępczością, w szczególności w kontekście konfliktów w Iraku i Syrii.
Konwencja z Nikozji, o ile wejdzie w życie, będzie pierwszym i na razie jedynym traktatem międzynarodowym odnoszącym się do przestępczości przeciwko dobrom kultury. Uzupełni tym samym globalny system ochrony ustanowiony przez: Konwencję haską o ochronie dóbr kulturalnych w razie konfliktu zbrojnego z 1954 r. wraz z protokołami Pierwszym (z 1954 r.) i Drugim (z 1999 r.); Konwencję paryską dotyczącą środków zmierzających do zakazu i zapobiegania nielegalnemu przywozowi, wywozowi i przenoszeniu własności dóbr kultury z 1970 r.; Konwencję Unidroit dotyczą skradzionych lub nielegalnie wywiezionych dóbr kultury z 1995 r.; oraz europejski, regionalny system ochrony wiążący na gruncie ustawodawstwa Unii Europejskiej.
Postanowienia Konwencji z Nikozji zawierają katalog przestępstw międzynarodowych przeciwko dobrom kultury, w szczególności: kradzież; prowadzenie wykopalisk archeologicznych bez zezwolenia; nielegalny przywóz i wywóz dóbr kultury; paserstwo dóbr kultury oraz bezprawne wprowadzenie ich do obrotu. Penalizacji podlegają również fałszerstwo dokumentów oraz umyślne niszczenie lub zniszczenie dóbr kultury. Prace Rady Europy nad omawianą konwencją, inicjowane przez państwa basenu Morza Śródziemnego (przede wszystkich przez Grecję, Cypr i Włochy), były bardzo burzliwe. Należy mieć nadzieje, że wypracowany kompromis będzie do zaakceptowania dla większości członków tej regionalnej organizacji.
Więcej tu, tu i tu.
Konwencja z Nikozji stanowi rozwinięcie reżimu przyjętego w Europejskiej konwencji o przestępczości przeciwko dobrom kultury sporządzonej w Delphi dnia 23 czerwca 1985 r. (nie weszła w życie). Jej celem jest zapobieganie i zwalczanie nielegalnego handlu i niszczenia mienia kulturowego. Ma ona stanowić nowe narzędzie dla działań podejmowanych przez Radę Europy w przedmiocie walki z terroryzmem i zorganizowaną przestępczością, w szczególności w kontekście konfliktów w Iraku i Syrii.
Konwencja z Nikozji, o ile wejdzie w życie, będzie pierwszym i na razie jedynym traktatem międzynarodowym odnoszącym się do przestępczości przeciwko dobrom kultury. Uzupełni tym samym globalny system ochrony ustanowiony przez: Konwencję haską o ochronie dóbr kulturalnych w razie konfliktu zbrojnego z 1954 r. wraz z protokołami Pierwszym (z 1954 r.) i Drugim (z 1999 r.); Konwencję paryską dotyczącą środków zmierzających do zakazu i zapobiegania nielegalnemu przywozowi, wywozowi i przenoszeniu własności dóbr kultury z 1970 r.; Konwencję Unidroit dotyczą skradzionych lub nielegalnie wywiezionych dóbr kultury z 1995 r.; oraz europejski, regionalny system ochrony wiążący na gruncie ustawodawstwa Unii Europejskiej.
Postanowienia Konwencji z Nikozji zawierają katalog przestępstw międzynarodowych przeciwko dobrom kultury, w szczególności: kradzież; prowadzenie wykopalisk archeologicznych bez zezwolenia; nielegalny przywóz i wywóz dóbr kultury; paserstwo dóbr kultury oraz bezprawne wprowadzenie ich do obrotu. Penalizacji podlegają również fałszerstwo dokumentów oraz umyślne niszczenie lub zniszczenie dóbr kultury. Prace Rady Europy nad omawianą konwencją, inicjowane przez państwa basenu Morza Śródziemnego (przede wszystkich przez Grecję, Cypr i Włochy), były bardzo burzliwe. Należy mieć nadzieje, że wypracowany kompromis będzie do zaakceptowania dla większości członków tej regionalnej organizacji.
Więcej tu, tu i tu.
Strasznie niefajnie ze strony tych osób, które chcą zakraść to, co tak naprawdę jest niepowtarzalne i unikatowe dla danego miejsca i tam powinno zostać.
OdpowiedzUsuńAdwokat