Dwa lata temu Południowa Afryka nie wykonała nakazu aresztowania wydanego przez Międzynarodowy Trybunał Karny i nie aresztowała prezydenta Sudanu Omara Al- Bashira oskarżanego o popełnienie ciężkich zbrodni, gdy przebywał na jej terytorium (pisaliśmy o tym tu).
Była do tego zobowiązana na podstawie Statutu MTK. W związku z tym, że nie wykonała wniosku o współpracę uniemożliwiając w ten sposób Trybunałowi wykonywanie jego funkcji Trybunał mógł na podstawie art. 87 ust. 7 Statutu przedstawić tę sprawę Zgromadzeniu Państw Stron lub Radzie Bezpieczeństwa.
Kilka dni temu Trybunał odnosząc się do obowiązku Południowej Afryki związanej postanowieniami Statutu Rzymskiego wskazał, że nie wypełniła ona swoich zobowiązań polegających w tym wypadku na aresztowaniu prezydenta Sudanu. Trybunał odniósł się do tego, że na podstawie wydanej przez Radę Bezpieczeństwa rezolucji - Sudan jest w analogicznej sytuacji jak państwa strony statutu, a więc jego art. 27 ust. 2, także znajduje zastosowanie w stosunku do tego państwa. W związku z tym władze Południowej Afryki powinny były wykonać nakaz aresztowania pomimo tego, że Al-Bashir, jako głowa państwa, jest chroniony immunitetem.
Trybunał zdecydował się jednak nie zgłaszać tego zaniechania do Zgromadzenia Państw Stron ani Rady Bezpieczeństwa. Wskazał, że Południowa Afryka była pierwszy państwem, które w ogóle zdecydowało się zapytać Trybunał o zakres jej obowiązków względem osób chronionych immunitetem, a ponadto, zauważył, że sądy krajowe już odniosły się do tych naruszeń, uznając, że państwo nie wypełniło swoich zobowiązań także w prawie krajowym.
Do decyzji wydanej na podstawie art. 87 ust. 7 Statutu MTK (decyzję znaleźć można tu) dołączono opinię sędziego Marca Perrin de Brichambaut, który co prawda zgodził się z decyzją większości uznał jednak za stosowne szeroko odnieść się do zakresu obowiązywania Konwencji w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa (zobacz tu).
Informacja prasowa znajduje się tu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz