Międzynarodowy dzień ludności rdzennej

Dziś obchodzimy międzynarodowy dzień ludności rdzennej "International Day of the World's Indigenous Peoples". Szacuje się, że w 90 państwach na świecie mieszka 370 milionów ludności rdzennej, co stanowi mniej niż 5 procent całej populacji.  ONZ zdecydowała się ustanowić takie święto i objąć te ludy ochroną uznając, że są one nośnikami i spadkobiercami wartościowych, czasem zagrożonych kultur, jako że ludy te mają cechy, które odróżniają je od reszty populacji. Jakkolwiek społeczność międzynarodowa nie zawsze uznawała prawo ludów rdzennych do ochrony ich tożsamości i kultury.

Przez wieki naruszano prawa ludów rdzennych, m.in. prawo do uznania  ich tożsamości, odrębności, sposobu życia, praw do ziemi, czy praw do bogactw naturalnych. Przez wieki poddawano ziemie ludności rdzennej eksploatacji, odbierano im dzieci, z pełną bezwzględnością wyniszczano całe wioski, eksterminując całe grupy ludności. Nie były to odosobnione przypadki dlatego nie bez racji nazywa się tę politykę ludobójstwem kulturowym.

Dekadę temu - 13 września 2007 roku - Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych przyjęło uchwałę pt. Deklaracja ONZ o Prawach Ludności Rdzennej (polska wersja znajduje się tutaj). Podkreślono w niej, że ludność rdzenna (zarówno grupa jak i poszczególne jednostki) mają prawo korzystania z praw człowieka i fundamentalnych wartości uznanych przez KNZ i odzwierciedlonych w dokumentach z zakresu ochrony praw człowieka bez żadnej dyskryminacji. Ludność rdzenna ma prawo do samookreślenia i do autonomii. Szczególnie ważne postanowienia znajdują się w art. 8 Deklaracji - osoby należące do ludności rdzennej mają prawo nie być poddawane próbom zmuszania do asymilacji  lub zniszczenia ich kultury. Wyjątkowe obowiązki nałożono w tym zakresie na państwo, które między innymi ma podjąć działania zapobiegawcze i naprawcze, gdy grupy te pozbawiane są swych praw czy tożsamości etnicznej lub zmuszane są do asymilacji. 

O dniu szerzej na stronach ONZ.