Warunki odbywania kary w izolacji przez Andersa Breivika spełniają wymogi ETPC

Trybunał decyzją o niedopuszczalności oddalił skargę Hansen p. Norwegii, złożoną przez bardzo dobrze znanego opinii publicznej na całym świecie Andersa Breivika, który w 2011r. dopuścił się masowego zabójstwa 77 osób i podłożenia ładunków wybuchowych w Oslo.

Od 2011 r. skarżący odbywa karę 21 lat pozbawienia wolności, która wykonywana jest w warunkach zaostrzonego reżimu. Już w 2015 r. skarżący kwestionował przed sądami cywilnymi Norwegii warunki osadzenia w kilku aspektach: bardzo ograniczonego kontaktu ze współwięźniami, także tymi, którzy odbywali karę w podobnych warunkach jak on, nadmiernie dokonywanych oględzin ciała, nadmiernego stosowania środków przymusu bezpośredniego w postaci kajdanków oraz kontroli wizyt i korespondencji. Na etapie postępowania krajowego sąd pierwszej instancji przyznał rację skarżącemu, jednak wyrok ten został uchylony przez sąd apelacyjny, który w niezwykle dogłębnym orzeczeniu i z powołaniem na orzecznictwo ETPCz, szczegółowo rozważył wszystkie elementy odbywania przez skarżącego kary. I właśnie argumenty zawarte w tym drugim wyroku krajowym, które zostały detalicznie zreferowane w orzeczeniu ETPC, posłużyły do oddalenia skargi przez Trybunał w Strasburgu. Trybunał dostrzegł, że kwestia odbywania przez skarżącego kary była bardzo duży wyzwaniem dla władz norweskich oraz że stale brały one pod uwagę skargi składane przez skarżącego i wprowadzały elementy, które prowadzić miały do ograniczenia dotkliwości odbywania kary w izolacji. Skarga została odrzucona jako oczywiście nieuzasadniona w składzie komitetowym trzech sędziów.