Unia Europejska (UE) złożyła w środę oficjalny wniosek o wszczęcie formalnych konsultacji z Federacją Rosyjską w sprawie embarga oraz innych ograniczeń handlowych dotyczących importu z UE trzody chlewnej oraz wieprzowiny (jak również produktów pochodnych). Środki te zostały wprowadzone przez Federację Rosyjską pod koniec stycznia 2014 r. w odpowiedzi na wykrycie dwóch przypadków afrykańskiego pomoru świń na Litwie oraz w Polsce.
UE zarzuca Federacji Rosyjskiej naruszenie licznych przepisów Porozumienia w Sprawie Stosowania Środków Sanitarnych i Fitosanitarnych, w szczególności brak dowodów naukowych które potwierdzałyby zasadność wprowadzonych ograniczeń, naruszenie zasady stosowania najmniej restrykcyjnych środków (np. poprzez regionalizacje oznaczająca wprowadzenie ograniczeń importowych jedynie z określonych terenów a nie całego obszaru UE), oraz braku konsekwencji w stosowanych restrykcjach handlowych (np. dopuszczenie importu z Białorusi gdzie również wykryto przypadki afrykańskiego pomoru świń). Więcej informacji będzie dostępnych w ciągu kilku dni w bazie WTO (dokument o numerze WT/DS475/1).
Zakaz wprowadzony przez Federację Rosyjską jest powszechnie postrzegany jako kara za zaangażowanie Polski i Litwy (lub szerzej całej UE) w kryzys ukraiński. Rosja w przeszłości często wprowadzała podobne środki wobec krajów, które prowadziły politykę niezgodną z jej planami. Tytułem przykładu można tu podać niedawne embargo na wino oraz produkty rolne z Mołdawii (2013), embargo na wino oraz wodę mineralną z Gruzji (2005), odgraniczenia w eksporcie przetworów mlecznych z Litwy (2013); zakaz importu wyrobów czekoladowych z Ukrainy (2013) oraz liczne ograniczenia w imporcie towarów rolnych z Polski (np. 2005)
Konsultacje to pierwszy etap postępowania w WTO. W przypadku ich niepowodzenia strona która wnioskowała o ich wszczęcie może zażądać, po upływie 30 dni, powołania specjalnego panelu który w sposób wiążący rozstrzygnie dany spór. Od decyzji panelu przysługuje każdej ze stron odwołanie do tzw. Appellate Body (Organu Odwoławczego), którego decyzja jest ostateczna. W przypadku stwierdzenia istnienia naruszenia reguł WTO strona pozwana ma obowiązek wprowadzenia odpowiednich zmian (np. wycofania kwestionowanego środka regulacyjnego) w tzw. rozsądnym terminie; w przypadku braku implementacji druga strona może nałożyć sankcje handlowe w wysokości odpowiadającej ponoszonym stratom (ale tylko w stosunku do aktualnych strat, nie ma bowiem obowiązku pokrycia strat historycznych). Zważywszy na fakt, że spory dotyczące środków sanitarnych są skompilowane, zaś prawo WTO umożliwia przeciąganie sprawy nie należy oczekiwać w najbliższym czasie decyzji WTO. W pesymistycznym wariancie rozstrzygnięcie sprawy może zabrać lata a nie miesiące.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz