Niemiecki Federalny Trybunał Sprawiedliwości (Bundesgerichtshof) poinformował, że zwrócił się z pytaniem prejudycjalnym do Trybunału Sprawiedliwości (UE) dotyczącym obowiązywania wewnątrzunijncyh traktatów inwestycyjnych, BITów (Beschluss vom 3. März 2016 - I ZB 2/15).
Sprawa od dawna budzi wielkie emocje (zob. choćby nasz post z ub.r. o ICSIDowskiej statystyce prowadzonych obecnie 39 sporów wewnątrzunijnych), a rozstrzygnięcie będzie mieć istotne znaczenie dla swobody przedsiębiorczości (nasz post nt. apelu Komisji Europejskiej o wypowiadanie takich umów).
Sprawa od dawna budzi wielkie emocje (zob. choćby nasz post z ub.r. o ICSIDowskiej statystyce prowadzonych obecnie 39 sporów wewnątrzunijnych), a rozstrzygnięcie będzie mieć istotne znaczenie dla swobody przedsiębiorczości (nasz post nt. apelu Komisji Europejskiej o wypowiadanie takich umów).
Jak informują autorzy Lexology, aktualny spór wywiązał się na kanwie wyroku arbitrażowego UNCITRAL w sprawie Achmea (dawne Eureko) v. Slovak Republic. Wówczas Eureko-Achmea uzyskało korzystny wyrok odszkodowawczy na kwotę 22,1 mln Euro (oraz odsetki i zwrot kosztów procesowych).
Słowacja najpierw wystąpiła do sądu we Frankrucie o uchylenie wyroku arbitrażowego, wskazując w szczególności, że był on sprzeczny z prawem UE, a jego wykonanie godziłoby w porządek publiczny. W grudniu 2014 r. Oberlandesgericht Frankfurt am Main oddalił środek odwoławczy. Sędziowie orzekli wówczas m.in. że nie doszło do pogwałcenia art. 344 TFUE, w myśl którego "Państwa Członkowskie zobowiązują się nie poddawać sporów dotyczących wykładni lub stosowania Traktatów procedurze rozstrzygania innej niż w nich przewidziana", choćby dlatego że w prawie unijnym brak mechanizmów rozstrzygania sporów między osobą prywatną a państwem trzecim. Sąd okręgowy uznał również, że orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości dopuszczające arbitraż (handlowy) jest w tym zakresie dostatecznie jasne i uznał się kompetentnym do samodzielnego rozstrzygnięca sporu.
Z tą opinią nie zgodził się Federalny Trybunał Sprawiedliwości. W skierowanym do TS pytaniu prejudycjalnym poddano pod wątpliwość, czy BIT jest zgodny z TFUE art. 344, art. 267 (zakres kompetencji w zakresie formułowania pytań prejudycjalnych przez sądy krajowe), oraz art. 18 (zakaz dyskryminacji obywateli UE).
Pytanie zatem, czy Trybunał Sprawiedliwości przychyli się do stanowiska Komisji Europejskiej, czy też bliższa będzie mu argumentacja niemieckiego sądu okręgowego.
Słowacja najpierw wystąpiła do sądu we Frankrucie o uchylenie wyroku arbitrażowego, wskazując w szczególności, że był on sprzeczny z prawem UE, a jego wykonanie godziłoby w porządek publiczny. W grudniu 2014 r. Oberlandesgericht Frankfurt am Main oddalił środek odwoławczy. Sędziowie orzekli wówczas m.in. że nie doszło do pogwałcenia art. 344 TFUE, w myśl którego "Państwa Członkowskie zobowiązują się nie poddawać sporów dotyczących wykładni lub stosowania Traktatów procedurze rozstrzygania innej niż w nich przewidziana", choćby dlatego że w prawie unijnym brak mechanizmów rozstrzygania sporów między osobą prywatną a państwem trzecim. Sąd okręgowy uznał również, że orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości dopuszczające arbitraż (handlowy) jest w tym zakresie dostatecznie jasne i uznał się kompetentnym do samodzielnego rozstrzygnięca sporu.
Z tą opinią nie zgodził się Federalny Trybunał Sprawiedliwości. W skierowanym do TS pytaniu prejudycjalnym poddano pod wątpliwość, czy BIT jest zgodny z TFUE art. 344, art. 267 (zakres kompetencji w zakresie formułowania pytań prejudycjalnych przez sądy krajowe), oraz art. 18 (zakaz dyskryminacji obywateli UE).
Pytanie zatem, czy Trybunał Sprawiedliwości przychyli się do stanowiska Komisji Europejskiej, czy też bliższa będzie mu argumentacja niemieckiego sądu okręgowego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz