Prawnomiędzynarodowa ochrona przed prześladowaniami za homoseksualizm

Mocą wyroku n. 9946 włoski Corte di Cassazione orzekł, że osobie zagrożonej prześladowaniami w kraju macierzystym ze względu na preferencje seksualne przysługuje ochrona międzynarodowa (Marina Castellaneta, Protezione internazionale se il Paese di origine punisce l’omosessualità). Uchylając orzeczenie drugiej instancji w sprawie Pakistańczyka, któremu w ojczyźnie groziło dożywotne pozbawienie wolności, sąd stwierdził, że fakt penalizacji homoseksualizmu jest istotny z punktu widzenia prawnomiędzynarodowej ochrony życia prywatnego i wolności osobistej. 

Zarówno sąd pierwszej instancji jak i sąd apelacyjny oddaliły wniosek o ochronę, uznając że przedstawione uzasadnienie było wewnętrznie sprzeczne i niedostatecznie precyzyjne.

Wnoszący kasację zarzucił w szczególności naruszenie art. 3 i 14 Dekretu ustawodawczego nr 251 z 2007, implementującego nowelizację do Dyrektywy Rady 2004/83/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie minimalnych norm dla kwalifikacji i statusu obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako uchodźców lub jako osoby, które z innych względów potrzebują międzynarodowej ochrony oraz zawartości przyznawanej ochrony (odpowiednio art. 4 i 15 Dyrektywy).

Sąd uznał zasadność wniosku w świetle dotychczasowego orzecznictwa, zgodnie z którym  (Cass. civ. sez. VI-1 ordinanza n. 15981 del 20 settembre 2012) penalizacja homoseksualizmu w państwie pochodzenia wnioskującego o ochronę międzynarodową - jako poważna ingerencja w życie prywatne w sposób istotnie ograniczający korzystanie z wolności osobistej - jest przejawem prześladowania i jako taka ma charakter prawnie relewantny na potrzeby rozpatrzenia takiego wniosku. W tamtym orzeczeniu sędziowie stwierdzili, że senegalski kodeks karny, penalizujący działania "sprzeczne z naturą płci" naruszał dobra będące przedmiotem ochrony Konstytucji, EKPCz oraz praw podstawowy Unii Europejskiej (par. 5).

W sprawie Pakistańczyka sąd podkreślił zarazem, że przyznanie ochrony będzie zależeć m.in. od adekwatnego uzasadnienia twierdzeń o orientacji seksualnej wnioskodawcy, a także o warunkach  traktowania i statusie prawnym osób homoseksualnych w państwie pochodzenia. W związku z powyższym orzeczono kasację wyroku sądu apelacyjnego, a sprawę zwrócono do ponownego rozpatrzenia.