Trzynastu obywateli brytyjskich zamieszkałych w innych państwach członkowskich wniosło do Sądu UE skargę o stwierdzenie nieważności decyzji Rady upoważniającej do rozpoczęcia negocjacji w sprawie Brexitu. Wnioskodawcy argumentowali m.in., że zaskarżona decyzja wywiera bezpośrednie konsekwencje na prawa, które wywodzą z traktatów. Wskazywali ponadto, że proces wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii jest nieważny wobec braku upoważnienia konstytucyjnego.
Sąd orzekł, że chociaż decyzja Rady upoważniająca do rozpoczęcia negocjacji w sprawie Brexitu wywiera skutki między Unią, jej państwami członkowskimi i między instytucjami unijnymi, to jednak nie wywiera ona bezpośrednich skutków na sytuację prawną wnioskodawców. Tym samym nie posiadają oni legitymacji skargowej na podstawie art. 263 ak. 4 TFUE. Jednocześnie Sąd wskazał, że o ile moment wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z Unii może w istocie mieć wpływ na sytuację prawną skarżących, w szczególności w odniesieniu do ich uprawnień wynikających z obywatelstwa unijnego, o tyle to ewentualne oddziaływanie na ich prawa, którego ani moc, ani zakres nie są na dzień dzisiejszy możliwe do określenie, nie wynika z zaskarżonej decyzji, która ma jedynie charakter przygotowawczy. W odniesieniu do zarzutu dotyczącego ewentualnego braku upoważnienia konstytucyjnego w sprawie wystąpienia Zjednoczonego Królestwa z UE, Sąd stwierdził, że nie ma on wyraźnego związku z kwestią oceny braku bezpośredniego wpływu zaskarżonej decyzji na sytuację prawną wnioskodawców.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz