W myśl postanowień Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego (zob. art. 64 i 65, Dz. U. 2003, nr 78, poz. 278) oskarżony może się przyznać do winy albo nie. Przyznanie do winy może nastąpić bez wcześniejszych uzgodnień, ale może być także poprzedzone umową z Prokuratorem Trybunału, tak jak to miało miejsce w sprawie Al Mahdiego. Przyznanie w drodze umowy daje pewne możliwości modyfikacji, np. ustalenia maksymalnej kary (choć nie te ustalenia nie wiążą sądu, jest to jedynie jego dobra wola, jeśli się do nich zastosuje).
Biuro Prokurator Fatou Bensoudy wydało właśnie wskazówki (Guidelines for Agreements Regarding Admission of Guilt) dotyczące umów odnoszących się do przyznania do winy (dokument ze strony MTK), w których doprecyzowuje zakres zawieranych umów i klauzul, które mogą one zawierać. Dokument opiera się nie tylko na doświadczeniach MTK (w sumie dość jednak niewielkich), ale punktem wyjścia jest kilkadziesiąt postępowań, które toczyły się przed trybunałem jugosłowiańskim i rwandyjskim, w których oskarżony przyznawał się do winy na podstawie wcześniejszych uzgodnień.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz