Strony

sobota, 15 listopada 2014

Komisja Europejska i G20 rozpoczynają kolejny bój z tax evasion

Wskazując na dialektykę governance w zakresie walki z uchylaniem się od opodatkowania dopiero co informowaliśmy o wątpliwościach dotyczących legalności porozumień podatkowych zawieranych przez Luksemburg z międzynarodowymi koncernami. W reakcji na tamte wydarzenia, oraz słowa potępienia m.in. ze strony posłów PE, nowy przewodniczący Komisji a były Premier Luksemburga zapewnił o swojej determinacji w walce z takimi praktykami. 

W kontekście doniesień o Luxleaks nawiązaliśmy także do wyników sprawdzianu przeprowadzonego przez Holandię, w świetle których stwierdzono, że reżimy podatkowe obu krajów przejawiają daleko idącego podobieństwa w zakresie przychylnego traktowania największych zagranicznych podatników. Zdaniem wielu zbieżność czasowa deklaracji Przewodniczącego Junckera oraz oceny prawnej pomocy publicznej udzielanej przez Holandię jest nader korzystna dla tego pierwszego.
W miniony piątek Komisja Europejska miała również publicznie poinformować o wszczęciu przeciwko Holandii postępowania w sprawie naruszenia prawa konkurencji; decyzja w tej sprawie zapadła 11 czerwca b.r. jednak dotąd raport pozostawał poufny. Mimo że jest to zwyczajowa praktyka – potrzebna do usunięcia wrażliwych informacji z dokumentu – sprawa Luxleaks zostaje w tym kontekście pomniejszona do ledwie jednego z problemów, z którym Komisja z całą stanowczością walczy (Le Monde, Optimisation fiscale  les pratiques de Starbucks et des Pays-Bas décortiquées; NYT, E.U. Accuses Starbucks and Netherlands of Making Unfair Tax Deal).

Sam przewodniczący Komisji po kilku dniach unikania komentarzy w sprawie, najpierw dość oględnie wyraził smutek w związku ze stosowaniem legalnych praktyk, które doprowadziły do faktycznego zwolnienia z obowiązków podatkowych i przyznał, że milczenie w sprawie mogło być błędem. Następnie całą sprawę usiłował zbagatelizować, częściowo obracając w żart, zaś tax evasion określił jako powszechną praktykę w 22 państwach unijnych.

Kiedy to nie uspokoiło reakcji, już ze szczytu G20 w Brisbane, Juncker wśród trzech priorytetowych obszarów współpracy (obok inwestycji i handlu) odniósł się właśnie do uchylania się od opodatkowania (Le Monde, Un G20 décisif pour la lutte contre la fraude fiscale). Zapowiedział starania na rzecz zwiększenia transparentności i wymiany informacji nt. listów zapewniających (comfort letters) przyznawanych wybranym podatnikom, wzmożenie prac nad Dyrektywą ws. automatycznego transferu informacji podatkowych oraz poparcie dla międzynarodowej współpracy w ramach Action Plan on Base Erosion and Profit Shifting, przyjętego przez OECD w ubiegłym roku. Z tą ostatnią kwestią wiąże się zapowiedź powrotu do prac nad Wspólną skonsolidowaną podstawą opodatkowania od osób prawnych, zainicjowanych przez Komisję w 2011 r. Dość szybko wypomniano, że obok uczynienia z Luxleaks wspólnego problemu - m.in. 28 państw UE i krytycznego Parlamentu Europejskiego, od postawy których będzie zależeć przebieg proponowanych prac legislacyjnych - Juncker dokonał zasadniczej wolty w stosunku do swoich stanowisk zagorzałego przeciwnika unijnego regulacji VAT i koncepcji Dyrektywy w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek (o blokowaniu Savings Directive przez Luksemburg i Austrię wspominaliśmy m.in. tutajzob. także EU Observer, Juncker: 'It's not 'my' problem, it's 'our' problem').

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz