Strony

czwartek, 4 kwietnia 2013

Obligacje argentyńskie: mimo waiver clause immunitet egzekucyjny kolejny raz utrzymany

Po wcześniejszych niepowodzeniach przeprowadzenia przez NML Capital Ltd egzekucji z tytułu niespłaconych obligacji argentyńskich we Francji i w Belgii, 28 marca 2013. francuski Cour de cassation ponownie trzykrotnie stwierdził (Arrêt n° 394, 10-25.938; Arrêt n° 395, 11-10.450Arrêt n° 396, 11-13.323), że mimo wyraźnego zrzeczenia się immunitetu egzekucyjnego przez Argentynę, ogólny sposób sformułowania klauzuli nie obejmował należności francuskich spółek o charakterze podatkowym ani na cele ubezpieczeń społecznych. Jest to zatem kolejne ograniczenie waiver clause, obok wcześniejszego wyjątku w postępowaniu dotyczącym aktywów misji dyplomatycznej, które sąd odnalazł mimo, jak mogło się wydawać, precyzyjnego sposobu wyznaczenia zakresu immunitetu egzekucyjnego w warunkach emisji obligacji przez Argentynę.

Kontekst
Po ogłoszeniu w 2000 r. przez rząd argentyński moratorium na spłatę obligacji skarbowych,  jeden z wierzycieli  - zarejestrowany na Kajmanach fundusz NML Capital Ltd, skupujący obligacje w latach 2001-2003 – wystąpił przed sądem nowojorskim przeciwko Republice argentyńskiej z pozwem o zapłatę kwoty nominalnej wraz oprocentowaniem (zobacz wcześniejszy posty: U.S. 2d Cir: „vulture funds" i restrukturyzacja zadłużenia zagranicznego oraz "Nowa-stara" oferta spłaty argentyńskich obligacji). W 2006 roku sąd federalny zasądził na rzecz powoda przeszło 284 mln $.

Próby egzekucji w Europie
Na podstawie amerykańskiego orzeczenia NML Capital Ltd wszczęło postępowania egzekucyjne w Europie uzyskując m.in. zajęcie na zabezpieczenie aktywów ambasad i spółek publicznych z Argentyny działających we Francji i w Belgii. Mimo że warunki emisji obligacji oraz pośrednictwa przez Bankers Trust Company w zakresie ich emisji (Fiscal Agency Agreement) obejmowały zrzeczenie się immunitetu egzekucyjnego w stosunku do mienia argentyńskiego, a jedyne ograniczenia tych wyłączeń dotyczyły mienia znajdującego się na terytorium Argentyny, ta ostatnia sprzeciwiła się przeprowadzeniu egzekucji , powołując się na immunitet dyplomatyczny.
26 czerwca 2011 r. Sąd apelacyjny w Brukseli orzekł, że immunitet egzekucyjny misji dyplomatycznej jest jedynie szczególną formą immunitetu egzekucyjnego, beneficjentem którego są państwa, a zatem ogólne zrzeczenie się przez Argentynę immunitetu egzekucyjnego spełniało przesłankę szczegółowości w świetle Konwencji wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych. Orzeczenie zostało uchylone przez sąd kasacyjny, który uznał, że w świetle zasady ne impediatur legato, immunitet misji dyplomatycznej – w tym kont bankowych – ma charakter autonomiczny względem immunitetu egzekucyjnego (Arrêt de la Cour de cassation du 22 novembre 2012).

Również 28 września 2011 r. francuski Cour de cassation orzekł, że Argentyna nadal korzystała z immunitetu egzekucyjnego, zatem wcześniejsze zajęcie kont ambasady we Francji było nieważne (Arrêt n° 867 du 28 septembre 2011). Podobnie jak sąd kasacyjny w Belgii, sędziowie francuscy uznali, że funkcja aktywów ambasady czyni zeń przedmiot ochrony immunitetowej niezależnie (autonomicznie) od immunitetu egzekucyjnego państwa w pozostałym zakresie. Odpowiednio zrzeczenie się immunitetu w takim zakresie musiałoby się odnosić w sposób szczegółowy do mienia misji dyplomatycznej. Sąd wskazał również na różny zakres zrzeczenia się immunitetu w Fiscal Agency Agreement oraz w warunkach emisji obligacji z 2000 roku.

Z kolei w Wielkiej Brytanii Supreme Court zgodził się z opinią sądu pierwszej instancji (zmieniając zarazem orzeczenie s Court of Appeal), że Argentynie nie przysługiwał immunitet w postępowaniu egzekucyjnym wszczętym przez NML Capital Ltd; poszczególni sędziowie, mimo że zgodni w konkluzjach, wywiedli je z różnych przesłanek.  Zob. Judgment, NMLCapital Limited (Appellant) v Republic of Argentina (Respondent) oraz PressSummary.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz