Rosja przegrywa apelację w WTO w sprawie embarga na europejską wieprzowinę

Organ Odwoławczy (Appellate Body) WTO w swoim raporcie z dnia 23 lutego 2017 r. potwierdził, że rosyjskie embargo na import trzody chlewnej oraz wieprzowiny z terytorium Unii Europejskiej (Russian Federation – Measures on the Importation of Live Pigs, Pork and Other Pig Products from the European Union, o sporze tym pisaliśmy wcześniej, między innymi tu oraz tu) jest niezgodne z zobowiązaniami tego kraju wynikającymi z prawa WTO, w szczególności z wymaganiami Porozumienia WTO w sprawie stosowania środków sanitarnych i fitosanitarnych (Porozumienie SPS).

Spór ma swoje swój początek w 2014 r. kiedy to Rosja zdecydowała się na wprowadzenie ograniczeń w handlu trzody chlewnej oraz wieprzowiny z Unią Europejską (obok innych restrykcji dotyczących produktów rolnych). Zgodnie z oficjalnym stanowiskiem Rosji, ograniczenia te zostały wprowadzone ze względów sanitarnych w reakcji na wykrycie w czterech państwach członkowskich (t.j. Polsce, Litwie, Łotwie oraz Estonii) kilku przypadków afrykańskiego pomoru świń (APŚ). Unijni dyplomaci uważali jednak, że prawdziwym powodem wprowadzenia sankcji była chęć odwetu wobec UE za zaangażowanie w konflikt na Ukrainie.

Uniwersytet Łódzki będzie reprezentował Polskę na Jessup Moot Court Competition

W ubiegłą środę (tj. 22.02.2017 r.) odbył się finał Jessup Moot Court Competition w siedzibie Sądu Najwyższego, w którym zmierzyły się drużyny z Uniwersytetu Łódzkiego (Applicant) i Uniwersytetu Jagiellońskiego (Respondent). Mecz, jak jednomyślnie przyjął skład sędziowski (Samuel Bleicher, Aleksandra Oziemska i Patrycja Grzebyk) wygrał Uniwersytet Łódzki i to on będzie reprezentował Polskę na finałach w Waszyngtonie w kwietniu tego roku.

Z kolei Uniwersytet Wrocławski będzie występował w tzw. exhibition rounds. W tym roku bowiem ILSA zmieniła zasady i uznała, że aby uniknąć monopolizacji reprezentacji danego kraju przez dwie-trzy drużyny, w exhibition rounds powinna wziąć najlepsza nowa drużyna. Z nowości regulaminowych warto również wspomnieć, że wzrosło znaczenie pisemnych memoriałów, które mogą znacząco wpłynąć na wynik danego meczu. W tym roku w polskich rundach wzięło udział w sumie siedem drużyn (UJ, UŁ, UW, UWr, WSPiA z Rzeszowa, KUL, Uczelnia Łazarskiego).

Guest post: Restytucja zagrabionych dzieł sztuki do Muzeum Historycznego Miasta Krakowa

W dniu 26 lutego 2017 r. w budynku Urzędu Wojewódzkiego w Krakowie Wojewoda Małopolski Józef Pilch, reprezentując Radę Ministrów, oficjalnie w imieniu Rzeczpospolitej Polskiej przejął o godzinie 17:00 władztwo nad odzyskanymi dziełami sztuki – zagrabionymi z Krakowa w czasie drugiej wojny światowej przez Ottona von Wächtera. Przywrócenie zagrabionych dzieł sztuki Polsce stanowi w zasadzie wyłączną zasługę dr Magdaleny Ogórek.

                                            Fot. Małopolski Urząd Wojewódzki

Dr Elżbieta Mikos-Skuza pierwszą wiceprzewodniczącą Międzynarodowej Komisji ds. Ustalania Faktów

Miło nam poinformować, że dr Elżbieta Mikos-Skuza na spotkaniu członków Międzynarodowej Komisji ds. Ustalania Faktów (utworzonej w 1991 r. na podstawie art. 90 Pierwszego protokołu dodatkowego do konwencji genewskich z 1949 r., a dotyczącego międzynarodowych konfliktów zbrojnych), które miało miejsce w dniach 20-22.02.2017 r., została wybrana na Pierwszą Wiceprzewodniczącą Komisji. Przewodniczącym został natomiast prof. Thilo Marauhn z Niemiec (zobacz tutaj).

Międzynarodowa Komisja ds. Ustalania Faktów jest organem powołanym w celu służenia stronom konfliktu (również o charakterze niemiędzynarodowym) w wyjaśnianiu okoliczności nadużyć międzynarodowego prawa humanitarnego tj. ustaleniu faktów, przyczyn nadużyć i zaleceń co do ich uniknięcia w przyszłości. W jej skład wchodzą zarówno prawnicy, jak i lekarze, specjaliści wojskowi czy psycholodzy. Prace Komisji mogą być uruchomione jedynie za zgodą wszystkich stron konfliktu, to tłumaczy, dlaczego Komisja jeszcze nigdy nie została zaangażowana. Stąd też wiele mówiące określenie dla komisji "śpiąca królewna" - bo narzędzie doskonałe w teorii, ale nigdy nie zastosowane w praktyce.

Kenijski SN podważa konstytucyjność zamknięcia obozu dla uchodźców w Dadaab

9 lutego Sąd Najwyższy Kenii uchylił decyzję rządu ws. zamknięcia obozu dla uchodźców w Dadaab, tj. największego takiego obozu na świecie. 

W funkcjonującym od 1991 r. obozie przebywa ok. 256 000 uchodźców, przede wszystkim z Somalii, którzy uciekli przed wojną domową, radykałami muzułmańskimi oraz suszą. Zamknięcie obozu w ubiegłym roku zapowiedział rząd w Nairobi, utrzymując m.in. innymi że to właśnie na jego terenie zaplanowano zamachy somalijskich terrorystów z lat 2013 (Nairobi) i 2015 (Uniwersytet Garissa).

Źródło: UN News.

Raport w sprawie „prania” nielegalnych połowów zaprezentowany na Bali

Organizacja Ekologiczna Oceana podczas odbywającego sie właśnie World Ocean Summit na Bali opublikowała raport odnoszący się do wykorzystywania przeładunku na morzu dla ukrywania nielegalnych praktyk w zakresie rybołówstwa. Raport dokumentuje liczne przykłady spotkań statków chłodni i statków przetwórstwa z jednostkami rybackimi celem podejmowania na pokład nielegalnie pozyskanego połowu. Do działań tego typu dochodzi przede wszystkim na morzu pełnym, lub na wodach pod jurysdykcją państw rozwijających się, nie mogących efektywnie sprawować nad nimi kontroli. Praktyka przeładunku połowu na morzu umożliwia dłuższe przebywanie jednostek rybackich na morzu, jednocześnie ukrywając przypadki łamania międzynarodowych umów w obszarze ochrony zasobów morskich. Jednostki podnoszące bandery Chin, Wybrzeża Kości Słoniowej i Tajwanu nie podlegają umowie o środkach stosowanych przez państwo portu w celu zapobiegania nielegalnym, nieraportowanym i nieuregulowanym połowom oraz ich powstrzymywania i eliminowania (z 2009 roku) ze względu na brak jej ratyfikacji przez te państwa. W ten sposób armatorzy wykorzystują te bandery do prowadzenia działalności sprzecznej z podstawowymi normami prawa morza i międzynarodowego prawa środowiska. Raport przywołuje przykłady Chińskich i Koreańskich jednostek, które prowadziły połowy nieprzerwanie przez okres ponad 500 dni, spotykając się na morzu z innymi jednostkami celem przeładunku nielegalnych połowów. Ograniczenie zawijania przez te jednostki do portów ogranicza możliwość efektywnej kontroli ich działalności. całość raportu dostępna jest tutaj

ETPCz o ochronie prywatności artystów - piosenkarka Paulina Rubio przeciwko Hiszpanii

Trybunał strasburski po raz kolejny miał okazję wypowiedzieć się o granicach ochrony prywatności osób publicznych - w tym przypadku niezmiernie popularnej meksykańskiej piosenkarki Pauliny Rubio (dla mniej zorientowanych czytelników dodajmy, że sprzedała ona ponad 20 mln płyt na całym świecie i cieszy się ogromną popularnością szczególnie w krajach Ameryki Łacińskiej). Piosenkarka złożyła skargę do ETPCz w związku z brakiem udzielenia jej ochrony prawnej przez sądy hiszpańskie, przed którymi usiłowała dochodzić stwierdzenia naruszenia jej praw w związku z komentarzami, jakie na temat jej życia prywatnego zostały wyemitowane w jednym z kanałów telewizyjnych. W programie, w którym jako komentator brał udział m.in. były manager piosenkarki, komentowano jej preferencje seksualne sugerując, że jest osobą homoseksualną, poruszano też wątek rzekomej przemocy, której miała się dopuścić w stosunku do byłego partnera. Sądy hiszpańskie oceniając postanowiony przez piosenkarkę zarzut naruszenia w programie jej dóbr osobistych nie udzieliły jej ochrony argumentując m.in. że piosenkarka nigdy nie stroniła od mediów, a preferencje homoseksualne nie są obecnie niczym, czego należałoby się wstydzić. 

Rezolucja Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy ws. zgodność arbitrażu inwestycyjnego z prawami człowieka

Stosunkiem głosów 48:3:5 Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy przyjęło Rezolucję 2151 ws. zgodności ochrony inwestorów w arbitrażu międzynarodowym z prawami człowieka (Human rights compatibility of investor–State arbitration in international investment protection agreements, RES 2151). 

Rezolucja nawiązuje do Raportu, o takim samym tytule, specjalnego sprawozdawcy Pietera Omtzigta (Holandia), w którym podjęto w szczególności próbę znalezienia równowagi między obowiązkami państwa goszczącego odnośnie do poszanowania praw człowieka własnych obywateli a poszanowaniem prawa własności, które zgodnie z art. 1 Protokołu dodatkowego 1 do EKPCz przysługuje również cudzoziemcom (Doc. 14225).

Maroko „nigdy nie uzna” Saharyjskiej Arabskiej Republiki Demokratycznej

Maroko, które w styczniu b.r. powróciło na forum Unii Afrykańskiej (UA) (BBC, Morocco to rejoin African Union despite Western Sahara dispute), za pośrednictwem ministra właściwego ds. zagranicznych, oświadczyło, że nie uznaje i nigdy nie uzna Saharyjskiej Arabskiej Republiki Demokratycznej (SARD). Maroko podwoi też wysiłki zmierzające do przekonania nielicznej grupy państw, przede wszystkim afrykańskich, które uznają owe „marionetkowe państwo”, do zmiany stanowisk adekwatnie do „wymogów legalności prawnomiędzynarodowej i realiów geopolitycznych” (Droit International, Le Maroc ne "reconnaîtra jamais" la République sahraouie). 

Powrót na forum UA w niczym nie zmienia przeświadczenia o „marokańskim charakterze Sahary". Maroko opuściło bowiem UA w 1984 r. właśnie w związku z przyjęciem w poczet członków SARD, po tym jak Front Polisario zdołał wyprzeć Maroko z Sahary Zachodniej.

Komunikat prasowy RB ONZ w reakcji na złamanie sankcji przez KRLD

Mimo opisywanych przez nas w grudniu 2016 r. sankcji nałożonych przez Radę Bezpieczeństwa ONZ, w minioną niedzielę KRLD przeprowadziła kolejne testy rakiet balistycznych. 

Kim Dzong Un miał osobiście nadzorować wystrzelenie dwóch rakiet ziemia-ziemia, średniego zasięgu Pukguksong-2 (Al Jazeera, N Korea declares ballistic missile test 'success'). Według agencji informacyjnej rakiety napędzane są paliwem stałym, co dzięki krótszemu czasowi spalania pozostawia mniej czasu na wykrycie nadlatujących pocisków. To pierwszy przypadek, kiedy Korea Północna oficjalnie poinformowała o wystrzeleniu rakiet tej generacji.

Źródło: Al Jazeera

Międzynarodowa sprawiedliwość karna - Gambia znów w grze

Tak, jak przewidywaliśmy w poście sprzed prawie miesiąca zobacz tu, nowy prezydent Gambii Adama Barrow postanowił jednak nie dopuścić aby Gambia wycofała się ze Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego. Barrow wyraził swoje głębokie poparcie dla działań Trybunału wysyłając jednocześnie sygnał, że międzynarodowa sprawiedliwość karna, prawa człowieka, walka o prawa ofiar zbrodni ciągle się liczą w Afryce (zob. Coalition for the ICC). To ważny głos jeśli dodamy do tego informację, że ostatnio z Afryki dochodzą bardzo niepokojące wieści, w szczególności w odniesieniu do działań Unii Afrykańskiej, która niejako wspiera masowe wystąpienia ze Statutu MTK, wydając w tej sprawie (niewiążącą - ale jednak) rezolucję (zobacz tu).

Czy dojdzie do ekstradycji byłego Premiera Kosowa do Serbii?

Sąd apelacyjny w Colmar we Francji zapowiedział że wyda orzeczenie w sprawie ekstradycji byłego Premiera Kosowa, Ramusha Haradinaja, 2 marca. Sprawa jest potencjalnie kontrowersyjna, ponieważ jeśli decyzja Francji będzie pozytywna w ten kwestii, oznaczać to będzie że władze Serbskie będą mogły osadzić Haradinaja za jego domniemane przestępstwa wojenne których miał on dokonać podczas wojny w Kosowie, 1998-99. Haski Trybunał ONZ ds. zbrodni w dawnej Jugosławii już dwukrotnie oczyścił z zarzutów tego byłego dowódce armii wyzwoleńczej Kosowa (Kosovo Liberation Army (KLA) / Ushtria Çlirimtare e Kosovës (UÇK)). Niemniej jednak, władze Serbii utrzymują że Haradinaj popełnij inne zbrodnie wojenne (w tym zabójstwa cywili) za które nie został jeszcze osądzony.

Czy prawdopodobny kandydat prezydenta Donalda Trumpa na ambasadora w Brukseli zostanie zablokowany na poziomie UE?

Od kilku tygodni w europejskich mediach cytowane są kolejne kontrowersyjne wypowiedzi na temat Unii Europejskiej prawdopodobnego kandydata na Stałego Przedstawiciela Stanów Zjednoczonych przy Unii Europejskiej (zob. tu, tu).

Ted Malloch – biznesmen, wykładowca i producent telewizyjny – m.in.:

- porównał UE do Związku Radzieckiego i zapowiedział, że podobnie, jak w przypadku tego drugiego (tutaj wskazał na swoje rzekome zasługi w tym procesie),  będzie dążył do jej upadku;

- zasugerował, że Przewodniczący Komisji Europejskiej – Jean-Claude Juncker – ma co najwyżej kwalifikacje do zajmowania stanowiska burmistrza w jednym z miast Luksemburga;

- przewidywał, że euro wkrótce upadnie.

Co prawda nominacja Teda Mallocha nie została jeszcze formalnie potwierdzona przez administrację Donalda Trumpa, jednak już teraz słychać głosy (m.in. wspólny list do Przewodniczącego Komisji Europejskiej oraz Stałego Przewodniczącego Rady Europejskiej przedstawicieli Europejskiej Partii Ludowej oraz  Porozumienia Liberałów i Demokratów dla Europy w Parlamencie Europejskiej)  wzywające do jej zablokowanie na poziomie UE. Wydaje się, że takie działania mają na celu zniechęcenie do forsowania kandydatury Mallocha przez nową administrację rządową w USA.

Europejski Trybunał Praw Człowieka wspiera proces pokojowy w Kolumbii

Europejski Trybunał Praw Człowieka wspiera proces pokojowy w Kolumbii. Prezes ETPCz nominował w mijającym tygodniu Alvaro Gil Roblesa na członka panelu, który zajmie się m.in. wyznaczeniem sedziów, którzy zasiądą w specjalnym sądzie - Special Jurisdiction for Peace in Columbia. Zadaniem Sądu będzie osądzenie zbrodni popełnionych w trakcie ponad 50 - letniej wojny domowej w Kolumbii. Utworzenie Sądu zostało przewidziane w porozumieniu pokojowym zawartym pod koniec 2016 r. pomiędzy rządem kolumbijskim a partyzantami Rewolucyjnych Sił Zbrojnych Kolumbii FARC. Dokonując nominacji Prezes ETPCz podkreślił, że włączenie ETPCz do grona pięciu podmiotów (m.in. obok Sekretarza Generalnego ONZ) uprawnionych do nominowania członków specjalnego Sądu jest dowodem uznania dla orzecznictwa Trybunału, który poprzez swoją działalność każdego dnia potwierdza, że Europejska Konwencja Praw Człowieka jest instrumentem w służbie "sprawiedliwości i pokoju" na świecie, co podkreślone jest już w jej Preambule. 

Alvaro Gil Robles był pierwszym Komisarzem Praw Człowieka RE.

Wystąpienie Ministra SZ Witolda Waszczykowskiego - polska polityka zagraniczna w 2017 roku

Wczoraj Minister Spraw Zagranicznych Witold Waszczykowski wygłosił w Sejmie informację o planach polskiej polityki zagranicznej w roku 2017. 

W ciągu ubiegłego roku, zdaniem Pana Ministra:

• "Polska stała się bardziej bezpieczna",
• "nasz głos jest słyszalny, a nasze argumenty brane pod uwagę",
• "Przywróciliśmy (naszej polityce zagranicznej - dopisek mój - KW) podmiotowość i właściwą hierarchię priorytetów".

Wolność zgromadzeń po rosyjsku ... wyrok ETPCz w sprawie Lashmankin i 22 innych przeciwko Rosji

Trybunał strasburski znów musiał pochylić się nad licznymi skargami z Rosji, tym razem dotyczącymi swobody zgromadzeń. W sprawie Lashmankin i 22 innych przeciwko Rosji skarżący pomimo złożenia formalnych zawiadomień informujących o woli przeprowadzenia zgromadzeń nie uzyskali zgód władz, które kwestionowały bądź to miejsce, bądź czas, czy nawet sposób organizacji zgromadzenia. Równocześnie, chyba na wzór białoruski, jako alternatywne miejsce manifestacji proponowano skarżącym obszary położone poza centrum miast, co zapewniało, że skarżący nie byliby specjalnie widoczni. W niektórych miastach stosowano politykę całkowitego zakazu manifestacji w pobliżu budynków sądów, w innych w taki sposób wydawano decyzje, aby skarżący nie mieli możliwości dowiedzenia się z minimalnym wyprzedzeniem o ich treści. W kilku innych przypadkach skarżący wskazywali na zastosowanie drastycznych środków bezpieczeństwa poprzez odgrodzenie kordonem samochodów policyjnych placu, na którym odbywała się demonstracja, aby uniemożliwić osobom postronnym obserwowanie wydarzenia. Dość powiedzieć, że przedmiotem zgromadzeń miało być sygnalizowanie nieprawidłowości w działaniu sądownictwa, poparcie dla walki z korupcją, reformy policji czy eliminowania bezkarności.

25 lat po Traktacie z Maastricht

7 lutego 1992 r. szefowie dwunastu państw podpisali Traktat z Maasticht, ustanawiający Unię Europejską opartą o trzy filary. Był to niezwykle ambitny akt prawny - m.in. kładący podwaliny wspólnej waluty euro, tworzący obszar bez granic wewnętrznych, torujący drogę do wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa oraz kreujący obywatelstwo Unii Europejskiej. 25 lat później, w obliczu coraz ciemniejszych chmur kłębiących się nad zjednoczoną Europą, mało kto myśli jednak o hucznym obchodzeniu tego historycznego wydarzenia. Na poważne zagrożenia Unii wskazał w ubiegłym tygodniu Donald Tusk, przewodniczący Rady Europejskiej.

Machanie szabelką a osadnictwo na Zachodnim Brzegu

Dnia 23 grudnia 2016 roku Rada Bezpieczeństwa wydała rezolucję 2334 (2016) (zobacz tu) potępiającą izraelskie osadnictwo na Zachodnim Brzegu, pisaliśmy o tym tu wskazując na to, że aż 14 państw poparło wydanie rezolucji, a Stany Zjednoczone tym razem jedynie wstrzymały się od głosu, co umożliwiło jej przyjęcie. Do tej pory konsekwentnie blokowały takie inicjatywy. To jednak nie kończy problemu nielegalnego osadnictwa.

Irańskie testy nuklearne i pierwszy sprawdzian międzynarodowej polityki bezpieczeństwa Donalda Trumpa

Pierwsze tygodnie brawurowego sprawowania urzędu przez prezydenta Donalda Trumpa mogły sugerować, że swoją nieprzewidywalnością zdoła wiele osiągnąć w polityce zagranicznej. Być może zaledwie po miesiącu równoczesny opór m.in. Australii, Iranu i Rosji – zależnie od interpretacji – zmityguje nadmiernie śmiałe wizje albo zmusi prezydenta do odejścia od efektownej taktyki na rzecz efektywnej strategii.

Pierwsze decyzje międzynarodowe administracji Stanów Zjednoczonych wzbudziły wprawie obawy, czy nie będzie ona stanowić zagrożenia dla multilateralizmu (nasz post tutaj) i stabilności międzynarodowej (choćby wypowiedzi nt. państw bałtyckich, które nie wypełniając swoich zobowiązań członkowskich NATO nie mogą liczyć na wzajemność USA w razie konfliktu z Rosją, The Atlantic, NATO Shmato? Donald Trump’s apparent rejection of the cornerstone of global security after World War II has stunned U.S. partners in the alliance). Postrzeganie polityki zagranicznej przez pryzmat kosztów i korzyści zrodziło choćby wrażenie, że za poprawę relacji z Rosją administracja może być gotowa poświęcić Ukrainę (zob. post nt. przesłuchania Sekretarza Stanu, Rexa Tillersona, uznawanego za sprzymierzeńca Putina). Zarazem niektórzy upatrywali nadziei właśnie w nieprzewidywalności Trumpa, co utrudnia ocenę, co prezydent USA uzna za nieakceptowalne i do jakich reakcji byłby gotowy. Choćby chińskiej dyplomacji miało zająć kilka dni wypracowanie odpowiedzi na rozmowę prezydenta elekta Trumpa z prezydent Tajwanu (nasz post). Mogłoby to bowiem skłaniać do powściągliwości w testowaniu cierpliwości Waszyngtonu. 

MoU Włochy-Libia ws. migrantów

Rządy Jedności Narodowej Libii oraz Republiki Włoskiej podpisały Memorandum Porozumienia o współpracy w zakresie rozwoju, walki z nielegalną imigracją, przemytem ludzi, kontrabandą oraz o wzmocnieniu bezpieczeństwa granicy między oboma państwami (Governo, Memorandum d'intesa).

Strony przywołując wspólne dziedzictwo historyczne i kulturalne, oraz ścisłe więzy współpracy, powołały się w szczególności na Traktat o przyjaźni, partnerstwie i współpracy z 2008 r. (Il trattato Italia-Libia di amicizia, partenariato e cooperazione oraz komentarz Senatu) oraz późniejsze wspólne deklaracje w tym zakresie. Na mocy, budzącego wówczas kontrowersje, traktatu Berlusconi-Kadafi, Włochy (i UE) zobowiązały się do sfinansowania systemu teledetekcji lądowej granicy Libii dla zapobieżenia nielegalnemu przepływowi migrantów.

Podpisane właśnie Memorandum przewiduje w szczególności:

• Dla realizacji wspólnych zamierzeń, które mają dopomóc w transformacji systemowej i odbudowie struktur państwowych Libii, strony mają podjąć współpracę w szczególności ramach nowego Funduszu dla Afryki (Preambuła, art. 2(1), 2(4)). 
• Istotnym instrumentem współpracy ma być wykorzystanie tymczasowych ośrodków dla uchodźców na terenie Libii (Preambuła, art. 2(2). Jako że w Libii działa obecnie 20 takich centrów, z jednej strony, Włochy mają pomóc w ich finansowaniu, a z drugiej, wzmocnić południowych granic lądowych Libii (La Stampa, Firmato il patto fra Libia e Italia: “Fermeremo i flussi dei migranti”). Istotne znacznie dla państwa goszczącego uchodźców będzie miała m.in. pomoc medyczna i sanitarna w takich ośrodkach.

Trump i koniec epoki multilateralizmu?

Wysoka aktywność legislacyjna prezydenta Donalda Trumpa od pierwszych dni piastowania urzędu - publicznie wiadomo o 7 executive orders oraz 10 presidential memos - budzi wielkie zainteresowanie zarówno krajowe (jak choćby uchylenie Obamacare, CNN, What Trump has done so far and what does it all mean?, What Trump has done so far and what does it all mean?) jak i międzynarodowe. Dla międzynarodowców szczególnie interesująca okazała się kwestia generalnego zakazu wjazdu dla obywateli państw uznanych za źródła zagrożenia terrorystycznego (zob. nasze posty tu i tu), której pokłosiem już stała się dymisja prokurator generalnej Sally Yates, która wyraziła wątpliwości co do legalności antyimigracyjnego executive order i zapowiedziała, że prawnicy Departamentu Sprawiedliwości nie będą go bronić w sądach (CNN, Trump fires acting AG after she declines to defend travel ban). Biały Dom oskarżył Yates o "słabość" i "zdradę ideałów Departamentu Sprawiedliwości". Jej następca bezzwłocznie zmienił instrukcje dla prawników Departamentu.

Z perspektywy PPM potencjalnie istotniejsze wydają się jednak prace zmierzające do istotnego ograniczenia multilateralizmu w stosunkach międzynarodowych.

Śledztwo smoleńskie przed ETPCz i MTS - zapowiedź Ministra Waszczykowskiego

Media donoszą o zapowiedzi ministra Waszczykowskiego złożenia skargi przeciwko Rosji w sprawie katastrofy smoleńskiej do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka i Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości (zobacz tutaj, tutaj). A zatem po kolei.

W pułapce ślepych procedur - Guterres o dekrecie Trumpa

 Nawiązując do naszego poniedziałkowego posta o antyimmigracyjnym dekrecie Donalda Trumpa odnotowujemy wczorajszą wypowiedź Sekretarza Generalnego ONZ  António Guterresa dotyczącą nowej polityki imigracyjnej Stanów Zjednoczonych. Guterres, którego dotychczasowa kariera międzynarodowa jako Wysokiego Komisarza do spraw uchodźców związana była właśnie bezpośrednio z ochroną ludności przed prześladowaniami, jest wyraźnie zaniepokojony obecną sytuacją. Nie tylko bowiem nowa polityka narusza dotychczasowy reżim przyznawanej ochrony, ale także w konsekwencji może doprowadzić do wzrostu negatywnych nastrojów społecznych skierowanych przeciwko  "Obcym", upatrywanym nie jako osoby wymagające ochrony, ale jako terroryści.