Sekretarz Generalna Rady Europy opublikowała 23 listopada br. raport (zobacz tutaj) przygotowany w ramach procedury wszczętej przeciwko Polsce na podstawie art. 52 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. W grudniu 2021 i marcu 2022 Sekretarz zwróciła się do władz polskich, na podstawie tego przepisu, z żądaniem przedstawienia informacji co do tego, w jaki sposób prawo polskie zapewnia skuteczną implementację art. 6 i 32 EKPC w kontekście wyroków TK z 24.11.2021 (K 6/21) oraz 7.2.2022 K 7/21 (uznających sprzeczność art. 6 EKPC z Konstytucją RP w określonym zakresie).
Konkluzją raportu jest stwierdzenie, że wyłączna kompetencja ETPC do stosowania i interpretowania praw określonych w Konwencji została zakwestionowana przez oba wskazane wyroki, co pozostaje w sprzeczności z art. 32 Konwencji (wyłączna właściwość Trybunału do interpretacji Konwencji). W rezultacie, prawo polskie nie realizuje na obecnym etapie obowiązku zapewnienia każdej osobie podlegającej jego jurysdykcji (art. 1 Konwencji) korzystania z prawa do rzetelnego procesu sądowego przez niezawisły i bezstronny sąd ustanowiony ustawą zgodnie z art. 6 Konwencji.
Sekretarz Generalna wyraziła równocześnie swoje zaniepokojenie w związku z rosnącą liczbą skarg zawisłych przed Europejskim Trybunałem wynikających właśnie z braku zapewnienia w polskim systemie prawnym wskazanych gwarancji.
Procedura z art. 52 EKPC stosowana jest przez SG RE rzadko, a żądania indywidualne przedstawienia informacji przez poszczególne państwa kierowane były dotychczas jedynie trzykrotnie: do Federacji Rosyjskiej (1999), Mołdowy (2002) i Azerbejdżanu (2005). Kilkukrotnie sekretarze generalni zwracali się natomiast zbiorowo do wszystkich państw członkowskich, ostatni raz w 2005 r. w związku z procederem tajnych więzień CIA.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz