DRODZY PRZYJACIELE,
DRODZY PAŃSTWO,
chcieliśmy życzyć Państwu wiele dobrej wiary i entuzjazmu, optymizmu, zdrowia i dobrego samopoczucia, a także złapania oddechu od codziennych, domowych, ale i politycznych frustracji.
REDAKCJA Bloga
DRODZY PRZYJACIELE,
DRODZY PAŃSTWO,
chcieliśmy życzyć Państwu wiele dobrej wiary i entuzjazmu, optymizmu, zdrowia i dobrego samopoczucia, a także złapania oddechu od codziennych, domowych, ale i politycznych frustracji.
REDAKCJA Bloga
Autorka: mgr Barbara Pauli - uczestniczka seminarium doktorskiego w INP PAN
[1]
Ofiara i osoba pokrzywdzona
to terminy używane w języku prawnym (międzynarodowym- ofiara i polskim – osoba
pokrzywdzona), natomiast w języku prawniczym coraz częściej wprowadza się
pojęcie „ocalałych”. Termin ten został zaproponowany przez osoby, które
doświadczyły przemocy w kontekście konfliktów zbrojnych, takich jak tortury,
przemoc seksualna czy niewolnictwo. „Ocalali” to pojęcie, które podkreśla
podmiotowość i godność tych osób. W związku z tym, terminy „ofiara” i „osoba
pokrzywdzona” stosuję wyłącznie w kontekście tekstów prawa i oficjalnych nazw. W
każdym innym przypadku termin „osoba ocalała”.
[2]
Tłumaczenie własne. Tytuł oryginalny: Law on Legal and Social Protection of
Victims of Sexual Violence Related to the Aggression of the Russian Federation
against Ukraine, and Urgent Interim Reparations (No. 10132)
[3] Nazwa została nadana na cześć
posłanki Maryny Bardiny za jej zaangażowanie we wprowadzenie tej ustawy.
[4] Global Survivors Fund (GSF) został
uruchomiony w październiku 2019 r. przez dr Denisa Mukwege i Nadię Murad,
laureatów Pokojowej Nagrody Nobla 2018. Ich misją jest zwiększenie dostępu do
odszkodowań dla osób, które przeżyły przemoc seksualną związaną z konfliktami
na całym świecie.
[5] Podejście skoncentrowane na
ocalałych (ang. survivor-centered approach) to podejście, które kładzie
szczególny nacisk na potrzeby, prawa i dobrostan osób, które przeżyły
traumatyczne wydarzenia, takie jak przemoc seksualna. Kluczową zasadą tego
podejścia jest umożliwienie ocalałym pełnego udziału w procesie przywracania
sprawiedliwości i rehabilitacji, uwzględniając ich indywidualne doświadczenia i
potrzeby.
[6]Fundacja Sunflowers, Helsińska
Fundacja Praw Człowieka, & Ministerstwo Sprawiedliwości. (2024). Accountability for international
crimes in Ukraine.
Warszawa.
[7] Osoby cispłciowe to te, które
posiadają spójność pomiędzy płcią przypisaną przy narodzinach a tożsamością
płciową.
[8] Rebecka, W. (2024). Doctorate in human and organizational
psychology (Doctoral dissertation, Touro University Worldwide). ProQuest Dissertations Publishing.
[9] Teorii dotyczących zmiany
ekspresji genów (odczytania informacji genetycznej i wytworzenia produktu) niezwiązanych
ze zmianami sekwencji nukleotydów w DNA. Ekspresja może być modyfikowana przez
czynniki zewnętrzne i podlegać dziedziczeniu.
[10] Schier, K. (2024). Wprowadzenie.
W: W. Rabecka (Red.), Gwałt: Historia wstydu. Pamiętnik ocalałych (s.
15–19). Gdańsk: Polskie Towarzystwo Psychotraumatologii.
Dzisiejszy wpis będzie miał wyjątkowy charakter. Zamiast skupiać się na jednym, konkretnym zagadnieniu z zakresu prawa międzynarodowego, postanowiłam podzielić się swoimi doświadczeniami z 23. sesji Zgromadzenia Państw-Stron (ASP) Statutu Rzymskiego Międzynarodowego Trybunału Karnego (MTK). Nie będzie to jednak sucha relacja, a raczej praktyczny przewodnik, który – mam nadzieję – przyda się tym, którzy planują uczestnictwo w tego typu wydarzeniach.
W ubiegłym tygodniu miałam okazję uczestniczyć w tym wyjątkowym spotkaniu, które trwało od poniedziałku do piątku – codziennie od 8:30 do 20:00. Pomimo całkowitego wyczerpania baterii i niesprzyjającej pogody, uznałam, że warto podzielić się swoimi refleksjami i spostrzeżeniami. Może pomogą one osobom zainteresowanym międzynarodowym prawem karnym, a zwłaszcza tym, którzy chcą lepiej zrozumieć funkcjonowanie MTK oraz innych sądów międzynarodowych.
Logistyka
23 ASP odbyła się w Hadze, w dniach 2-6 grudnia 2024 r. – cała dokumentacja znajduje się tu. Miejscem obrad było World Forum – przestrzeń doskonale dopasowana do charakteru tego wydarzenia. Główna sala plenarna pomieściła setki uczestników, a do dyspozycji były także liczne mniejsze sale przeznaczone na tzw. side eventy oraz spotkania bilateralne.
Szczególną rolę odegrało przestronne lobby, które stało się miejscem nieformalnych rozmów. W większości przestrzeni obowiązywał zakaz wykonywania zdjęć i nagrywania w trosce o bezpieczeństwo uczestników. Trudno precyzyjnie określić liczbę obecnych osób, ale bez wątpienia były to setki uczestników – dominowali przedstawiciele społeczeństwa obywatelskiego skupieni w Coalition for the ICC (CICC), obok nich pojawili się delegaci państw oraz eksperci akademiccy związani z międzynarodowym prawem karnym.
Dostęp do budynku wymagał każdorazowego przejścia przez kontrolę bezpieczeństwa i okazania akredytacji. Przed wejściem do World Forum odbywały się manifestacje i protesty, dotyczące zarówno działalności MTK, jak i jego zaniechań w niektórych sprawach.
Warto zaznaczyć, że na miejscu nie zapewniono uczestnikom posiłków (poza wodą, kawą i herbatą), co z każdym dniem stawało się coraz bardziej odczuwalne. Długie godziny obrad bez możliwości pełnego posiłku mogą wyczerpać każdego. W pewnym momencie zaczęłam rozumieć, co naprawdę oznacza stwierdzenie, że „negocjacje (szczególnie nad budżetem) były długie i męczące”.