17 marca do podpisu została otwarta Konwencja NZ dotyczący jawności w inwestycyjnych postępowaniach arbitrażowych prowadzonych na podstawie traktatów międzynarodowych. Jak dotąd traktat podpisało 10 państw, w tym Francja, Kanada, Niemcy, USA i Wielka Brytania. Umowa wejdzie w życiu 6 miesięcy po złożeniu trzeciego dokumentu ratyfikacji, przyjęcia, zatwierdzenia lub przystąpienia.
Konwencja rozszerza zakresu temporalny stosowania Regulamin arbitrażowy dotyczący jawności w arbitrażu inwestycyjnym prowadzonym na podstawie umów międzynarodowych, który wszedł w życie 1 kwietnia ubiegłego roku, które mocą Regulaminu arbitrażowego UNCITRAL 2013 (at. 1(4)) zostały inkorporowane do tego ostatniego.
Na mocy Regulaminu dotyczącego jawności powołano m.in. Rejestr przejrzystości sporów inwestycyjnych, do którego składane mają być podstawowe dokumenty z postępowań arbitrażowych (zob. nasz post z kwietnia 2014). Regulamin co do zasady stosuje się jedynie do traktatów inwestycyjnych zawartych po 1 kwietnia 2014. Mocą Konwencji państwo mogą wyrazić zgodę na zastosowanie Reguł przejrzystości do sporów wszczętych na podstawie instrumentów sprzed owej daty, aczkolwiek państwa wyrażające zgodę na związanie się Konwencją mogą ograniczyć jej zakres przedmiotowy.
Kluwer Arbitration Blog zwraca uwagę na dwa szczególne zagadnienia:
- W myśl art. 2(5) Konwencji strona powodowa nie może powoływać się na KNU celem zastosowania ani uchylenia się od stosowania Reguł przejrzystości na mocy Konwencji. Zarazem jednak przepis ten nie musi być interpretowane wąsko, tj. nie stanowi podstawy do uogólnień w innych kwestiach proceduralnych;
- problematyczny może być także brak wyraźnego określenia w Konwencji wpływu Reguł na prawo krajowe w przedmiotowym zakresie.
Ciekawym będzie obserwowanie, w jakim stopniu trybunały arbitrażowe wymuszające na państwach stosowanie się do wymogów rządów prawa same stają się adresatem tożsamych samych oczekiwań.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz