Kilka dni temu (25 września 2014 r.) Henryka Mościcka-Dendys, Podsekretarz stanu ds. parlamentarnych, polityki europejskiej i praw człowieka, złożyła w imieniu RP dokumenty ratyfikacyjne dotyczące poprawek do statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego w sprawie przyjęcia definicji zbrodni agresji i zasad wykonywania jurysdykcji nad nią przez MTK (zobacz relację tutaj oraz stan ratyfikacji tutaj). W tym samym czasie dokumenty ratyfikacyjne złożyła również Hiszpania i Łotwa. Tym samym liczba państw, które zaakceptowały poprawki wzrosła do 18 (zob. podsumowanie tutaj). Do wejścia w życie poprawek konieczne jest zatem jeszcze przystąpienie do nich co najmniej 12 państw (aby osiągnąć pułap 30 ratyfikacji) oraz podjęcie ostatecznej decyzji co do objęcia jurysdykcją MTK zbrodni agresji przez Zgromadzenie Państw Stron Statutu MTK, co ma nastąpić nie wcześniej niż po 1 stycznia 2017 r.
Liczba ratyfikacji ze strony państw europejskich może rosnąć, choćby pod wpływem nawoływań parlamentu europejskiego (w lipcu 2014 r. parlament europejski przyjął kolejną rezolucję wzywającą do ratyfikacji poprawek w sprawie zbrodni agresji, zobacz tutaj). Najciekawsza będzie kwestia postawy Wielkiej Brytanii i Francji, jako członków Rady Bezpieczeństwa, której rola w procesie sądzenia zbrodni agresji w ramach MTK została znacznie ograniczona.
Decyzja Polski o ratyfikacji poprawek do statutu MTK w sprawie zbrodni agresji nie jest zaskoczeniem, wszak polski kodeks karny penalizuje wszczęcie lub prowadzenie wojny napastniczej (art. 117 KK). Jednak występują znaczące różnice pomiędzy regulacją ze statutu MTK a polskim kodeksem karnym (zobacz m.in. raport prof. Eleonory Zielińskiej), co będzie wymagało wprowadzenia zmian w ustawodawstwie polskim (zob. opinię Biura Legislacyjnego Kancelarii Senatu), jeśli Polska pragnie w pełni korzystać z zasady komplementarności i w pierwszej kolejności sądzić sprawców zbrodni agresji (do czego wcale nie zachęcają poprawki!). Można też się zastanawiać, czy polski ustawodawca przy wprowadzaniu odpowiednich zmian do KK dotyczących zbrodni agresji nie zrezygnuje z ukształtowania tejże zbrodni jako zbrodni powszechnej, a więc takiej, którą popełnić może każdy, na rzecz rozwiązania przyjętego w statucie MTK, a więc zbrodni, którą popełnić mogą jedynie ci, którzy kontrolują czy decydują o odpowiednich działaniach politycznych i militarnych państwa.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz