Zgodnie z art. 2 ust. 1 lit a i c dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnotowego systemu podatku od wartości dodanej (dyrektywa VAT) podatkowi VAT podlegają dostawy towarów i świadczenie usług dokonywane odpłatnie na terytorium państwa członkowskiego przez podatnika działającego w takim charakterze. Jednak na podstawie art. 135 ust. 1 lit. e tej regulacji państwa członkowskie zwalniają m.in. transakcje, łącznie z pośrednictwem, dotyczące walut, banknotów i monet używanych jako prawny środki płatniczy, z wyłączeniem banknotów i monet będących przedmiotami kolekcjonerskimi.
David Hedqvist, obywatel szwedzki, zamierza świadczyć usługi polegające na wymianie tradycyjnej waluty na wirtualną walutę „bitcoin” i odwrotnie. „Bitcoin” jest walutą wirtualną używaną do płatności dokonywanych między osobami prywatnymi w Internecie i w niektórych sklepach internetowych, które akceptują tę walutę; użytkownicy mogą kupować i sprzedawać ową walutę na podstawie kursów wymiany.
Przed rozpoczęciem dokonywania takich transakcji D. Hedqvist wystąpił do szwedzkiej komisji prawa podatkowego o wydanie interpretacji w celu ustalenia, czy powinien uiszczać podatek VAT w związku z kupnem i sprzedażą jednostek „bitcoin”. Zdaniem tej komisji „bitcoin” jest środkiem płatniczym używanym w sposób odpowiadający prawnym środkom płatniczym, a w konsekwencji transakcje, jakich zamierza dokonywać D. Hedqvist, powinny być zwolnione z podatku VAT. Skatteverket, szwedzki organ podatkowy, wniósł skargę na decyzję komisji prawa podatkowego do Högsta förvaltningsdomstolen (najwyższego sądu administracyjnego, Szwecja). Podnosi on, że transakcje, jakich zamierza dokonywać D. Hedqvist nie wchodzą w zakres zwolnień przewidzianych w dyrektywie VAT. W tych okolicznościach Högsta förvaltningsdomstolen zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości z pytaniem, czy takie transakcje są objęte podatkiem VAT, a w razie odpowiedzi twierdzącej – czy są z tego podatku zwolnione.
TS UE w wyroku z 28 listopada stwierdził, że transakcje wymiany waluty tradycyjnej na jednostki wirtualnej waluty „bitcoin” (i odwrotnie) stanowią odpłatne świadczenie usług w rozumieniu dyrektywy VAT, ponieważ polegają na wymianie różnych środków płatniczych i istnieje bezpośredni związek pomiędzy usługą świadczoną przez D. Hedqvista a otrzymywanym przez niego wynagrodzeniem, czyli marżą wynikającą z różnicy pomiędzy ceną, po jakiej nabywa on waluty, a ceną, po jakiej sprzedaje je klientom. Trybunał orzekł również, że transakcje te są zwolnione z podatku VAT na mocy wymienionego powyżej przepisu, w którym mowa o transakcjach dotyczących „walut, banknotów i monet używanych jako prawny środek płatniczy”. Wyłączenie transakcji takich jak planowane przez D. Hedqvista z zakresu stosowania tego przepisu częściowo pozbawiłoby go skutków w odniesieniu do celu zwolnienia, który polega na zaradzeniu trudnościom związanym z ustaleniem podstawy opodatkowania i kwoty podlegającego odliczeniu podatku VAT, które pojawiają się w ramach opodatkowania transakcji finansowych.
„Bitcoin” jako waluta internetowa powstała w 2009 r. i od tego okresu, także w obliczu światowego kryzysu finansowego, przeżywa dynamiczny wzrost. Obecnie w obiegu jest ponad 14,5 mln jednostek „bitcoin”, a ich wartość szacowana jest na ponad 16 mld złotych. Wyrok TS UE może sprzyjać dalszemu rozwojowi tego systemu, ale budzi także obawy przed ewentualną bańką spekulacyjną.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz