źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Szopki_krakowskie#/media/File:Szopka_krakowska,_Bronis%C5%82aw_Pi%C4%99cik,_MHK,_1998.jpg
W dniu 24 marca 2017 r. delegacja Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego złożyła w siedzibie UNESCO pierwszy polski wniosek o wpis na Listę reprezentatywną niematerialnego dziedzictwa kulturowego ludzkości. Dotyczy on szopkarstwa krakowskiego. Decyzja o wpisie zostanie podjęta na posiedzeniu Komitetu Międzyrządowego w grudniu 2018 r.
Lista reprezentatywna niematerialnego dziedzictwa kulturowego to rejestr prowadzony przez UNESCO w celu wyróżnienia na arenie światowej wybranych zjawisk z zakresu dziedzictwa niematerialnego i związanych z nim przestrzeni kulturowych, stworzona na mocy Konwencji UNESCO z 2003 r. w sprawie ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego. Traktat, który wszedł w życie w stosunku do Polski w dniu 16 sierpnia 2011 r., odnosi się do ochrony współcześnie praktykowanych zjawisk kulturowych przekazywanych z pokolenia na pokolenie (m.in. tradycje i przekazy ustne, w tym język jako nośnik niematerialnego dziedzictwa kulturowego; sztuki widowiskowe i tradycje muzyczne; zwyczaje, obyczaje i obchody świąteczne; wiedza o przyrodzie i wszechświecie oraz związane z nią praktyki; umiejętności związane z tradycyjnym rzemiosłem). Obecnie Lista reprezentatywna niematerialnego dziedzictwa kulturowego zawiera ponad 300 wpisów z całego świata (ze 172 państw-stron tej Konwencji). Pierwsza polska nominacja odnosi do tradycyjnego rzemiosła jakim jest, znane od XIX w., szopkarstwo krakowskie oraz praktyki społeczne z nim związane. Wiedza i umiejętności przekazywane są z pokolenia na pokolenie przez mieszkańców Krakowa. Nabywanie umiejętności wykonywania szopki krakowskiej odbywa się w oparciu o przekaz rodzinny, obserwację uczestniczącą i relację mistrz - uczeń. Za koordynację wniosku odpowiedzialna była dr Hanna Schreiber z Instytutu Stosunków Międzynarodowych UW.
Konwencja UNESCO z 2003 r. określa obowiązki państw-stron zarówno na poziomie krajowym, jak i międzynarodowym. Na poziomie krajowym państwa-strony zobowiązują się do podjęcia do niezbędnych środków w celu zagwarantowania ochrony niematerialnego dziedzictwa kulturowego znajdującego się na ich terytorium. Środki te obejmują identyfikację niematerialnego dziedzictwa kulturowego istniejącego na jego terytorium, przyjęcie odpowiednich polityk, promocję edukacji itd. Poza tym przy podejmowaniu tych działań każde państwo musi dążyć do zapewnienia jak najszerszego udziału społeczności, grup oraz jednostek, które tworzą, utrzymują i przekazują takie dziedzictwo oraz angażują się aktywnie w zarządzanie nim (zob. informacje na stronie Narodowego Instytutu Dziedzictwa). Na poziomie międzynarodowym Konwencja UNESCO z 2003 r. wspiera współpracę międzynarodową, która obejmuje wymianę informacji i doświadczeń, wspólne inicjatywy oraz ustanowienie mechanizmu pomocy innym państwom-stronom.
źródło: http://www.mkidn.gov.pl/pages/posts/pierwszy-polski-wniosek-o-wpis-na-liste-niematerialnego-dziedzictwa-zlozony-w-unesco-7231.php
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz