W ostatnich dniach maja br. Polska i Wielka
Brytana podpisały
umowę, która gwarantuje czynne i bierne prawo wyborcze w wyborach lokalnych dla
obywateli obu państw, na stałe zamieszkujących w jednym z nich. Podstawą dla
tej umowy jest oczywiście jedno z praw przysługujących obywatelom UE, aktualnie
uregulowane w art. 22 ust. 1 Traktatu
o funkcjonowaniu UE. Szczegółową regulacją unijną tego dotyczącą jest Dyrektywa Rady 94/80/WE z dnia 19 grudnia 1994 r. ustanawiająca szczegółowe warunki
wykonywania prawa głosowania i kandydowania w wyborach lokalnych przez
obywateli Unii mających miejsce zamieszkania w Państwie Członkowskim, którego
nie są obywatelami.
Inne prawo związane w wyborami - jakie wynika
z obywatelstwa UE - z powodu wystąpienia Wielkiej Brytanii z Unii Europejskiej
nie mogło być objęte tą umową, ponieważ jest to prawo głosowania i kandydowania w wyborach do Parlamentu Europejskiego
w Państwie Członkowskim, w którym ma miejsce zamieszkania, na takich samych
zasadach jak obywatele tego państwa (art. 22 ust. 2 TFUE).
Polska jest czwartym państwem, które
podpisało z Wielką Brytanią taką umowę. Wcześniej zrobiły to: Hiszpania,
Portugalia i Luksemburg.
Polskie statystyki pokazują względnie
niewielkie liczby osób mogących być faktycznymi beneficjentami tych przepisów. W
wyborach samorządowych w 2010 r. uprawnionych do głosowania (wszystkich) obywateli
UE, nieposiadających obywatelstwa polskiego było 549 osób (350 z nich skorzystało
z czynnego prawa wyborczego). W wyborach z 2014 r. te liczby wynosiły
odpowiednio: 737 uprawnionych oraz 430 osób korzystających z czynnego prawa
wyborczego (zob. S. Łodziński, D. Pudzianowska, M. Szaranowicz-Kusz, Prawa wyborcze dla cudzoziemców – tak czy nie?, Warszawa 2014, s. 20). Aktualne
statystyki pokazują, że
obecnie 937 obywateli Wielkiej Brytanii przebywa na terytorium Polski na
podstawie pobytu stałego obywatela UE. Nieporównanie większe liczby związane są z liczbą Polaków na stałe przebywających w Wielkiej Brytanii.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz