Końcem maja lub na początku
czerwca br. odbędzie się referendum aborcyjne w Irlandii. Rząd przygotował poprawkę do irlandzkiej konstytucji, która- jeśli zostanie przyjęta w referendum - otworzy
drogę do przyjęcia zliberalizowanego prawa dopuszczającego aborcję.
Poprawka zakłada wykreślenie art.
40.3.3., wprowadzonego w 1983 r. ósmą poprawką do konstytucji. Przepis ten brzmi:
The State acknowledges the right to
life of the unborn and, with due regard to the equal right to life of the
mother, guarantees in its laws to respect, and, as far as practicable, by its
laws to defend and vindicate that right.
This subsection shall not limit
freedom to travel between the State and another state.
This subsection shall not limit
freedom to obtain or make available, in the State, subject to such conditions
as may be laid down by law, information relating to services lawfully available
in another state.
Planowany jest m.in. pełny dostęp
do aborcji w pierwszych 12 tygodniach ciąży. Aktualnie w Irlandii obowiązują
rygorystyczne przepisy w tym zakresie. Aborcja jest dopuszczalna jedynie w
przypadku poważnego zagrożenia życia kobiety.
W tle decyzji o przeprowadzeniu
referendum pozostają sprawy „aborcyjne” z udziałem Irlandii, jakie w ostatnich
latach były przedmiotem analizy organów międzynarodowych. Europejski Trybunał
Praw Człowieka w 2010 r. wydał wyrok w głośnej sprawie A., B. i C. p. Irlandii.
Irlandzkie prawo aborcyjne i praktyka jego stosowania była również przedmiotem
analizy Komitetu Praw Człowieka ONZ, m.in. w dwóch decyzjach z 2016 r., tj. Mellet p. Irlandii oraz Whelan p. Irlandii. W obu powołanych wyżej decyzjach Komitet Praw Człowieka ONZ
wyraźnie wezwał do liberalizacji prawa aborcyjnego, w tym do zmiany Konstytucji.
Np. w sprawie Mellet zauważył:(…) the State party should amend its law on
the voluntary termination of pregnancy, including if necessary its
Constitution, to ensure compliance with the Covenant, ensuring effective,
timely and accessible procedures for pregnancy termination in Ireland, (…) [par. 9]. Wyraźne
wezwania do liberalizacji prawa aborcyjnego w Irlandii były ponawiane również w
kolejnych Uwagach końcowych tego Komitetu, jakie były przyjmowane do sprawozdań
Irlandii z wykonania Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych z 1966 r. (zob. np. par. 9 Uwag
końcowych z 2014 r.). Podobne stanowisko zajmował również Komitet ds. Likwidacji
Dyskryminacji Kobiet ONZ, działający na podstawie Konwencji w sprawie Likwidacji Wszelkich Form Dyskryminacji Kobiet z 1979 r.
(zob. np. par. 43 Uwag
końcowych z 2017 r.). Również liczne organizacje pozarządowe apelowały w
liberalizację prawa w tym zakresie – zob. np. raport Amnesty
International z 2015 r.
Do powyższej praktyki
prawnomiędzynarodowej odniósł się pośrednio Leo Varadkar – pełniący funkcję
taoiseach (premiera) Irlandii. W wystąpieniu informującym o referendum, samemu wzywając
do poparcia projektowanej zmiany konstytucji, zauważył, że jej przyjęcie
przyniesie zmianę praktyki międzynarodowej, a dokładniej: No more X
cases, C cases, Miss Ys or Miss A, Miss B, or Miss C.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz