30 marca br. ZO ONZ jednogłośnie
uchwaliło Rezolucję Global solidarity to fight COVID-19. ZO
uznało, że pandemia COVID-19 wymaga „a global response based on unity,
solidarity and reneved multilateral cooperation”. Wynik prac ZO był znacznie bardziej
adekwatny do zagrożenia niż prace RB w marcu 2020. RB pod przewodnictwem Chinnie planuje podjęcia prac skoncentrowanych na pandemii.
Na rzecz wielostronnej współpracy
przemawia doświadczenie.
W marcu 2013 roku Gwinea została
objęta epidemią Ebola. Epidemia szybko rozszerzyła się na państwa
sąsiadujące. Do 2014 epidemia objęła zasięgiem Liberię i Sierra Leone, oraz
przeniosła się na inne kontynenty.
Społeczność międzynarodowa uznała,
że właściwą reakcją na zagrożenie jest współpraca, nie zaś kordon sanitarny. Rada
Bezpieczeństwa przyjęła wtedy Rezolucję 2177(2014), mocą której jednoznacznie „Stress[ed] the need for coordinated
efforts of all relevant United Nations System entities to address the Ebola
outbreak in line with their respective mandates and to assist, wherever
possible, national, regional and international efforts in this regard”.
Ustanowiono reżim implementacji Rezolucji „Reiterating its appreciation for the
appointments by the Secretary-General of David Nabarro as the United Nations
System Senior Coordinator for Ebola Virus Disease and of Anthony Banbury as the
Deputy Ebola Coordinator and Operation Crisis Manager operating from the Crisis
Response Mechanism of the United Nations, activated on 5 September 2014 and
which aims to consolidate the operational work of the United Nations System,
Member States, non-governmental organizations and other partners focused on
providing assistance to the affected countries in response to the Ebola
outbreak, as well as to ensure United Nations System assistance to developing,
leading and implementing an effective response to the broader dimensions of the
outbreak that include food security and access to basic health services, …
Calls on Member States to provide urgent resources and assistance, including
deployable medical capabilities such as field hospitals with qualified and
sufficient expertise, staff and supplies, laboratory services, logistical,
transport and construction support capabilities, airlift and other aviation
support and aeromedical services and dedicated clinical services in Ebola Treatment
Units and isolation units, to support the affected countries in intensifying
preventive and response activities and strengthening national capacities in
response to the Ebola outbreak and to allot adequate capacity to prevent future
outbreaks”.
Postanowiono
korzystać z istniejącego system – wielości i różnorodności instytucji
międzynarodowych (L. Balmond, G. L.
Burci oraz M. Arcari, P. Palchettti w Questions of International Law Decmber2014; analiza funkcjonalna patrz Ch. Enemark,
Ebola, Disease-Control, and the Security Council: From Securitization to
Securing Circulation. Journal
of Global Security Studies 2017, No. 2(2), s. 137 i n.).
Transmisja wirusa w państwach objętych epidemią
wygasła do stycznia 2016.
W okresie 2013-2016 zachorowało 28639 osób, zmarło 11 316. Zakończenie transmisji epidemii współwystapiło
z wybranym przez społeczność międzynarodową – RB ONZ sposobem reagowania.
Autor: prof. Jerzy Menkes
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz