Francuskie plany rozszerzania granic jurysdykcji nad szelfem kontynentalnym ponad 200 mil morskich od wybrzeża, o których pisaliśmy między innymi tutaj, napotykają sprzeciw niektórych państw.
Jednym z punktów zapalnych jest wyspa St. Pierre et Miquelon stanowiąca francuskie terytorium zamorskie, znajdująca się niedaleko Nowej Funlandii (Kanada). Wcześniejsze spory dotyczące głównie rozgraniczania łowisk (arbitraż z 1992 r.) zmieniły swój charakter wraz z badaniami, które wskazują na możliwość występowania w tym rejonie szelfu kontynentalnego zasobów gazu i ropy. Francja ponawia próby rozszerzenia wyłącznej strefy ekonomicznej do maksymalnych przewidzianych przez Konwencję o Prawie Morza 350 mil morskich, czemu sprzeciwia się Kanada. 23 kwietnia 2014 roku ministerstwo spraw zagranicznych Kanady w komentarzu dla agencji informacyjnej AFP potwierdziło wolę utrzymania status quo osiągniętego w ramach postępowania arbitrażowego w 1992 r. Jest to reakcja na wniosek Francji przedstawiony Komisji NZ ds. granic szelfu kontynentalnego dotyczący jego rozszerzenia do wspomnianych już 350 mil morskich (patrz tutaj).
Warto zwrócić też uwagę, że podobne działania zmierzające do rozszerzenia wyłącznej strefy ekonomicznej na spornym terenie zostały podjęte także przez Kanadę, która złożyła podobny wniosek w grudniu 2013 (patrz tutaj).
Więcej informacji tutaj.
Jednym z punktów zapalnych jest wyspa St. Pierre et Miquelon stanowiąca francuskie terytorium zamorskie, znajdująca się niedaleko Nowej Funlandii (Kanada). Wcześniejsze spory dotyczące głównie rozgraniczania łowisk (arbitraż z 1992 r.) zmieniły swój charakter wraz z badaniami, które wskazują na możliwość występowania w tym rejonie szelfu kontynentalnego zasobów gazu i ropy. Francja ponawia próby rozszerzenia wyłącznej strefy ekonomicznej do maksymalnych przewidzianych przez Konwencję o Prawie Morza 350 mil morskich, czemu sprzeciwia się Kanada. 23 kwietnia 2014 roku ministerstwo spraw zagranicznych Kanady w komentarzu dla agencji informacyjnej AFP potwierdziło wolę utrzymania status quo osiągniętego w ramach postępowania arbitrażowego w 1992 r. Jest to reakcja na wniosek Francji przedstawiony Komisji NZ ds. granic szelfu kontynentalnego dotyczący jego rozszerzenia do wspomnianych już 350 mil morskich (patrz tutaj).
Warto zwrócić też uwagę, że podobne działania zmierzające do rozszerzenia wyłącznej strefy ekonomicznej na spornym terenie zostały podjęte także przez Kanadę, która złożyła podobny wniosek w grudniu 2013 (patrz tutaj).
Więcej informacji tutaj.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz