W dzisiejszym wyroku w sprawie Ebrahimian p. Francji, ETPCz orzekł, że brak przedłużenia umowy o pracę w szpitalu pracownicy socjalnej z powodu odmowy zdjęcia przez nią muzułmańskiej chusty, nie stanowi naruszenia art. 9 Konwencji.
Przedłużenie kontraktu ze skarżącą uzależniono od jej zgody na nienoszenie wspomnianej chusty, ponieważ wywoływała ona sprzeciw niektórych pacjentów szpitala.
W swoim orzeczeniu Trybunał uznał, że noszenie chusty traktowane było przez władze jako ostentacyjna manifestacja religijna, która była nie do pogodzenia z neutralnością, jaką powinni się charakteryzować funkcjonariusze publiczni - w tym przypadku pracownicy szpitala. Skarżącej polecono przestrzeganie zasady sekularyzmu wyrażonej w art. 1 Konstytucji Francuskiej oraz wymogów neutralności wynikających z tej zasady. Zdaniem sądów krajowych, które nie uznały skargi skarżącej konieczne jest utrzymanie świeckiego charakteru państwa i zabezpieczenie w ten sposób pacjentów przed jakimkolwiek ryzykiem stronniczości w celu ochrony ich wolności sumienia. Podstawą decyzji sądów krajowych była więc potrzeba ochrony prawa wolności religijnej innych osób.
Trybunał strasburski uznał, że władze krajowe nie przekroczyły przynależnego im marginesu swobody oceny decydując o przyznaniu nadrzędności wymogom neutralności i braku stronniczości państwa. W takiej sytuacji nie było możliwości pogodzenia przekonań religijnych pani Ebrahimian z obowiązkiem powstrzymania się od manifestowania ich.
Wyrok Trybunału realizuje wytyczne wynikające z dotychczasowego orzecznictwa. Jest jednak ważny, bo w kontekście nasilonych w ostatnim czasie żądań społeczności muzułmańskiej, szczególnie we Francji, dostosowania ogólnych zasad obowiązujących w państwie do wymogów religii muzułmańskiej, przypomina o podstawowych zasadach rządzących w Europie i o tym, że wyznawanie własnej religii musi być dokonywane w taki sposób, by dało się pogodzić z prawami innych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz