ETPCz uznał za niedopuszczalną skargę Narodowosocjalistycznej Partii Niemiec, która na podstawie art. 13 (prawo do skutecznego środka odwoławczego) w zw. z art. 10 (swoboda wypowiedzi) oraz art. 11 (swoboda stowarzyszania się) Konwencji i art. 3 Protokołu nr 1 do EKPCz (prawo do wolnych wyborów) podnosiła, iż jest stygmatyzowana poprzez wskazywanie przez osoby biorące udział w życiu publicznym, że działa niezgodnie z Konstytucją. W praktyce skutkuje to zdaniem skarżącej partii trudnościami w funkcjonowaniu, które osiągają poziom praktycznego zakazu funkcjonowania, a w prawie krajowym brak jest środków prawnych, którymi można by zaradzić takiej sytuacji. Warto przypomnieć, że tłem do złożenia skargi były nieustające dyskusje i wypowiedzi polityków dwóch głównych partii rządzących (przede wszystkim SPD) w Niemczech co do konieczności delegalizacji skarżącej partii. Głównym powodem skargi było niezadowolenie członków partii z rozstrzygnięć organów administracyjnych, czy sądów krajowych w zakresie poszczególnych wytaczanych sporów, które dotyczyły m.in. zwalania z pracy osób deklarujących przynależność do NPD. Trybunał uznał jednak, że niemiecki system prawny gwarantuje cały szereg środków prawnych, które mogą być wykorzystane przez członków partii, a brak uzyskania zadowalających ich rozstrzygnięć, nie dowodzi jego nieskuteczności.
Przegląd najważniejszych doniesień poświęconych tematyce prawnomiędzynarodowej
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz