Po kwietniowym rozstrzygnięciu w sprawie Kiobel, które odbiło się głośnym echem w społeczności międzynarodowców (zob. nasz post tutaj; zobacz także post dotyczący wyroku francuskiego Sądu Apelacyjnego w Wersalu w sprawie Alstom i Veolia), sędziowie amerykańskiego Sądu Najwyższego kolejny raz rozstrzygają wątpliwości dotyczące możliwości egzekwowania odpowiedzialności prawnej w Stanach Zjednoczonych wobec spółki matki w związku z oskarżaniami o naruszenia praw człowieka przez spółkę zależną w państwie trzecim. Dziś odbyła się faza ustna postępowania (zob. stenogram z posiedzenia sądu), a zachowanie sędziów miało jednoznacznie sugerować, że jeżeli postępowanie w ogóle nie zakończy się już teraz po myśli Daimlera AG, to poszkodowani mogą co najwyżej mieć nadzieję, na odesłanie sprawy do ponownego rozpatrzenia (tak: Lyle Denniston, SCOTUS Blog).
W trakcie rozprawy miała wręcz miejsce następująca wymiana zdań:
- Mr. Dupree: (...)Even if this Court were to remand the decision of the Second Circuit which...
- Justice Sotomayor: Do you really care how we do it? Given that so many issues have not been adequately briefed, conceded when they are obviously fallacious and unsupportable, why don't we just say simply exercise of jurisdiction is unreasonable in this case?
- Mr. Dupree: Well, Justice Sotomayor...
- Justice Sotomayor: (...)Do you care how you win?
W trakcie rozprawy miała wręcz miejsce następująca wymiana zdań:
- Mr. Dupree: (...)Even if this Court were to remand the decision of the Second Circuit which...
- Justice Sotomayor: Do you really care how we do it? Given that so many issues have not been adequately briefed, conceded when they are obviously fallacious and unsupportable, why don't we just say simply exercise of jurisdiction is unreasonable in this case?
- Mr. Dupree: Well, Justice Sotomayor...
- Justice Sotomayor: (...)Do you care how you win?
***
Kontekst sporu
W sprawie Daimler AG v. Barbara Bauman et al Sąd Najwyższy bada środek odwoławczy wniesiony przez koncern samochodowy od wyroku kalifornijskiego sądu apelacyjnego, który dopuścił możliwość dochodzenia roszczeń przez 22 powodów w związku z naruszeniami praw człowieka, których dopuścił się Mercedes-Benz Argentyna, czyli wówczas spółka zależna Daimlera-Benz AG (nt. struktury grupy zobacz informacje poniżej). Kalifornijscy sędziowie, zmieniający rozstrzygnięcie sądu niższej instancji, który stwierdził brak własnej jurysdykcji personalnej w sprawie, za dostateczną podstawę dochodzenia roszczeń w związku ze współpracą Mercedesa z argentyńską juntą wojskową podczas tzw. brudnej wojny w latach 1976-1983 uznali fakt dystrybucji w Kaliforni przez Mercedes-Benz USA (należący w całości do pozwanego) produkowanych tam samochodów. Powodowie - dawni pracownicy zakładów produkcyjnych lub ich krewni - powoływali się na fakt współpracy spółki z organami bezpieczeństwa celem eliminacji "elementów wywrotowych", w wyniku czego miały miejsce przypadki zaginięć osób, tortur oraz zabójstw.
W 2012 roku Daimler AG zwrócił się o ochronę do Sądu Najwyższego twierdząc, że zmuszanie spółki do udziału w postępowaniu dotyczącym działań spółki "pośrednio zależnej" naruszyło prawo do rzetelnego procesu sądowego.
W sprawie Daimler AG v. Barbara Bauman et al Sąd Najwyższy bada środek odwoławczy wniesiony przez koncern samochodowy od wyroku kalifornijskiego sądu apelacyjnego, który dopuścił możliwość dochodzenia roszczeń przez 22 powodów w związku z naruszeniami praw człowieka, których dopuścił się Mercedes-Benz Argentyna, czyli wówczas spółka zależna Daimlera-Benz AG (nt. struktury grupy zobacz informacje poniżej). Kalifornijscy sędziowie, zmieniający rozstrzygnięcie sądu niższej instancji, który stwierdził brak własnej jurysdykcji personalnej w sprawie, za dostateczną podstawę dochodzenia roszczeń w związku ze współpracą Mercedesa z argentyńską juntą wojskową podczas tzw. brudnej wojny w latach 1976-1983 uznali fakt dystrybucji w Kaliforni przez Mercedes-Benz USA (należący w całości do pozwanego) produkowanych tam samochodów. Powodowie - dawni pracownicy zakładów produkcyjnych lub ich krewni - powoływali się na fakt współpracy spółki z organami bezpieczeństwa celem eliminacji "elementów wywrotowych", w wyniku czego miały miejsce przypadki zaginięć osób, tortur oraz zabójstw.
W 2012 roku Daimler AG zwrócił się o ochronę do Sądu Najwyższego twierdząc, że zmuszanie spółki do udziału w postępowaniu dotyczącym działań spółki "pośrednio zależnej" naruszyło prawo do rzetelnego procesu sądowego.
Ponieważ we wspomnianej na wstępie sprawie Kiobel Sąd uznał, że Alien Tort Statute na który powoływali się powodowie również w tym sporze, nie może stanowić podstawy dla sądzenia sporów wynikłych ze zdarzeń w państwie trzecim a nie mających związku ze Stanami Zjednoczonymi, istotą niniejszego sporu była ocena relewantności związków między spółkami oraz relacji z rządem państwa trzeciego, a w szczególności odniesienie się do wysuwanych przez strony argumentów dotyczących stosowalności porównania do relacji agent-pryncypał, czy testu "alter ego" spółki.
Spór podzielił amerykańskich komentatorów. Z jednej strony inne koncerny multinarodowe oraz administracja Obamy (występująca jako amicus curiae) stanęły po stronie pozwanej spółki, uważając że ewentualne niekorzystne dla niej rozszerzenie zakresu jurysdykcji naraziłoby amerykańskie spółki na "dowolne pozwy mające związek z dowolnymi relacjami, spółek należących do grupy kapitałowych, z rządami w dowolnych państwach trzecich"; z drugiej strony obrońcy praw człowieka dowodzili, że przyznanie ochrony zagranicznym spółkom stanowiłoby źródło ich przewagi rynkowej nad spółkami amerykańskimi, co mogłoby skłaniać do kontynuacji takich praktyk (Le Monde, La justice américaine peut-elle juger de violations des droits de l'homme à l'étranger?).
Szeroko nt. sprawy Lyle Denniston na SCOTUS Blog.
Zobacz także nasz post dotyczący drugiej dzisiejszej batalii niemieckiego przemysłu samochodowego z unijnymi regulacjami środowiskowymi.
Struktura grupy Daimler
W 1998 roku doszło do fuzji spółek Daimler-Benz oraz Chrysler Corporation odzwierciedleniem czego była nowa nazwa Daimler Chrysler AG.
W 2007 r. grupa Chryslera została odsprzedana Cerberus Capital Management, L.P. (odtąd funkcjonuje pod nazwą Chrysler Group LLC), natomiast sam koncern przyjął nazwę Daimler AG. Odpowiednio we wcześniejszej dokumentacji sądowej strona pozwana określana jest mianem Daimler-Chrysler AG.
Zobacz także nasz post dotyczący drugiej dzisiejszej batalii niemieckiego przemysłu samochodowego z unijnymi regulacjami środowiskowymi.
Struktura grupy Daimler
W 1998 roku doszło do fuzji spółek Daimler-Benz oraz Chrysler Corporation odzwierciedleniem czego była nowa nazwa Daimler Chrysler AG.
W 2007 r. grupa Chryslera została odsprzedana Cerberus Capital Management, L.P. (odtąd funkcjonuje pod nazwą Chrysler Group LLC), natomiast sam koncern przyjął nazwę Daimler AG. Odpowiednio we wcześniejszej dokumentacji sądowej strona pozwana określana jest mianem Daimler-Chrysler AG.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz