Komitet Niezależnych Ekspertów (zwany także Europejskim Komitetem Praw
Socjalnych) opublikował 29 stycznia 2014 r. konkluzje w zakresie oceny działań
Polski podjętych celem wprowadzenia w życie postanowień Europejskiej Karty Społecznej. Zgodnie z praktycznymi modyfikacjami wprowadzonymi do systemu przedkładania sprawozdań, rozpatrywany raport dotyczył jednej grup praw: zdrowie i ochrona społeczna, w szczególności artykułów: 3, 11, 12, 13, 14, za lata 2008-2011.
Ocenie podlegało łącznie 13 praw gwarantowanych Kartą. Wykonanie 7 z nich zostało ocenione jako zgodne z Kartą, natomiast 6 jako z Kartą niezgodne.
W odniesieniu do 7 praw Komitet uznał, że sytuacja w Polsce –
zarówno pod względem obowiązujących przepisów, jak i praktyki jest zgodna z
postanowieniami Karty. Pozytywna ocena realizacji zobowiązań Polski dotyczy:
art. 3 § 1 (wydanie przepisów dotyczących bezpieczeństwa i
higieny);
art. 3 § 2 (zapewnienie środków kontroli stosowania tych
przepisów);
art. 3 § 3 (konsultowanie się, gdy zachodzi potrzeba, z
organizacjami pracodawców i pracowników w sprawach środków zmierzających do
poprawy bezpieczeństwa i higieny pracy);
art. 11 § 2 (zapewnienie ułatwień w zakresie poradnictwa oraz
oświaty, dla poprawy stanu zdrowia i rozwijania indywidualnej odpowiedzialności
w sprawach zdrowia);
art. 11 § 3 (zapobieganie, tak
dalece, jak to możliwe, chorobom epidemicznym, endemicznym i innym);
art. 12 § 2 (utrzymywanie
systemu zabezpieczenia społecznego na zadowalającym poziomie, równym co najmniej
poziomowi niezbędnemu dla ratyfikowania Konwencji Międzynarodowej Organizacji
Pracy (nr 102) dotyczącej minimalnych norm zabezpieczenia społecznego);
art. 13 § 2 (zapewnienie, by osoby otrzymujące pomoc socjalną nie
cierpiały z tego względu ograniczenia ich praw politycznych lub społecznych).
Negatywnie Komitet ocenił natomiast
wywiązanie się przez Polskę z obowiązków wynikających z Karty w następujących dziedzinach:
art. 11 § 1 (wyeliminowanie, tak dalece jak to możliwe, przyczyn
chorób) - Komitet uznał brak zgodności sytuacji w Polsce z tym przepisem, ponieważ długie „kolejki do lekarzy” powodują, że równy dostęp do opieki
medycznej nie jest zapewniony;
art. 12 § 1 (ustanowienie lub utrzymywanie systemu zabezpieczenia
społecznego) - niezgodność sytuacji w Polsce z tym postanowieniem jest wynikiem
niezapewnienia odpowiedniego minimalnego poziomu zasiłku dla bezrobotnych;
art. 12 § 3 (zabieganie o stopniowe podnoszenie poziomu systemu
zabezpieczenia społecznego) - niezgodność z powodu zawężania zakresu wsparcia dla
bezrobotnych;
art. 12 § 4
- niezgodność wynika z niezapewnienia równego traktowania własnych
obywateli i obywateli innych Umawiających się Stron, jeżeli chodzi o
uprawnienia z tytułu zabezpieczenia społecznego;
art. 13 § 3 i 14 § 1 – (prawo do pomocy
społecznej i korzystania ze służb opieki społecznej) - niezgodność poprzez określenie zbyt długiego
okresu pobytu w Polsce cudzoziemców jako wymaganego do uzyskania możliwości skorzystania z
tych świadczeń.
Konkluzje Komitetu będą teraz przedmiotem decyzji Komitetu Ministrów RE, który zdecyduje, które z nich powinny zostać ujęte w formie zaleceń skierowanych do Polski.
Konkluzje Komitetu będą teraz przedmiotem decyzji Komitetu Ministrów RE, który zdecyduje, które z nich powinny zostać ujęte w formie zaleceń skierowanych do Polski.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz