Sąd stanu Ontario (Kanada) odmówił zastosowania krajowych przepisów o zastępczym doręczeniu / rezygnacji z doręczenia pozwu za granicą z świetle odmowy przez państwo trzecie doręczenia pozwu swojemu obywatelowi na podstawie Konwencji Haskiej o doręczaniu za granicą dokumentów sadowych i pozasądowych w sprawach cywilnych lub handlowych z 1965 r. (polska wersja: Dz. U. z 2000 r., nr 87, poz. 968) („Konwencja”).
Sprawa dotyczyła projektu wydobycia uranu w Mongolii prowadzonego przez joint venture spółki kanadyjskiej Khan Resources Inc. („Khan”) i rosyjskiej spółki Atomredmetzoloto JSC (kontrolowanej przez państwową spółkę energii atomowej). Inwestor kanadyjski zarzuca stronie rosyjskiej próbę pozbawienia go udziału w projekcie.
Khan próbował doręczyć pozew w Rosji na podstawie Konwencji (Kanada i Federacja Rosyjska („FR”) są stronami). FR odmówiła doręczenia na postawie Artykułu 13 Konwencji, uznając, że narusza to jej suwerenność i bezpieczeństwo. W odpowiedzi Khan zwrócił się do sądow kanadyjskich o dokonanie doręczenia zastępczego bądź pominięcie doręczenia pozwu zgodnie z przepisami krajowymi. Sąd odmówił, wskazując, że Khan nie wyczerpał do końca procedury konwencyjnej (usuwanie trudności w drodze dyplomatycznej, Artykuł 14). Nie spełnił on ponadto innych kryteriów ustalonych w dotychczasowym orzecznictwie w podobnych przypadkach, tj. nie wykazał, że interes wymiaru sprawiedliwości uzasadniałby dokonanie doręczenia zastępczego bądź rezygnację z doręczenia.
Sprawa Khan Resources Inc. v. Atomredmetzoloto JSC, 2013 ONCA 189 wskazuje na praktyczne trudności wszczęcia sporu sądowego z elementem zagranicznym, których można uniknąć w przypadku arbitrażu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz