Coraz więcej czynników sprzyja zdecydowanym działaniom
międzynarodowym przeciwko jurysdykcjom niewspółpracującym w zakresie walki z
uchylaniem się od opodatkowania, praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu
(AML/CFT), wpisanym w plan prac G20.
W UE potężnym bodźcem do wzmożenia wysiłków w tym zakresie
był francuski skandal Cahuzac, który przyczynił się do przyjęcia deklaracji o
pogłębionej współpracy części państw unijnych w zakresie automatycznego
przekazywania informacji bankowych (zobacz wcześniejszy post). W skali
światowej najważniejszym czynnikiem skłaniającym państwa do zmiany polityki
było wejście w życie amerykańskiej Foreign Account Tax Compliance Act (FATCA),
zgodnie z którą USA wymagają automatycznego transferu określonych danych
bankowych pod groźbą kar finansowych i handlowych nakładanych na instytucje
finansowe nierespektujące wymogów FATCA. Choćby w przypadku Luksemburga – obok
Austrii ostatniego państwa UE niechętnego ostatnim nowelizacjom zasad
współpracy – ten ostatni czynnik miał decydujące znaczenie dla liberalizacji
zasad dostępu do danych bankowych (pisaliśmy o tym tu). Wreszcie mimo irytacji
UE na apele państw trzecich o złagodzenie kursu polityki oszczędnościowej (zob.
post nt. Wiosennego posiedzenia MFW-BŚ), Przewodniczący Komisji Europejskiej
Jose Manuel Barroso dopiero co przyznał, że potencjał (polityczny) polityki
oszczędnościowej uległ wyczerpaniu (CNBC, Eraof Austerity Has Run Its Course, EU Says), zatem środki które można by
uzyskać walcząc z uchylającymi się od opodatkowania jawią się szczególnie atrakcyjnie
– finansowo i politycznie. Właśnie ta kwestia była jednym z nielicznych
obszarów, w których komunikat z Wiosennego posiedzenia MFW-BŚ stwarza nadzieje
na podjęcie zdecydowanych działań.
Zważywszy na niedawne oświadczenie Prezydenta Konfederacji
Szwajcarii Ueli Maurera o nieprzystępowaniu do europejskiego systemu
automatycznego transferu informacji bankowych (zob. przywołany powyżej post),
istnieją obawy, że opór tego państwa będzie jedną z istotniejszych przeszkód we
wzmocnieniu przedmiotowej współpracy. Zarazem jednak nawet Szwajcaria uległa
sile argumentu FATCA. Niezależnie od
zastrzeżeń odnośnie eksterytorialności stosowania amerykańskiego prawa
podatkowego, w czerwcu 2012 r. USA i Szwajcaria zadeklarowały podjęcie
negocjacji bilateralnych w sprawie porozumienia ułatwiającego implementację
FATCA, a 10 kwietnia b.r. Rada federalna Szwajcarii poinformowała o
zatwierdzeniu Porozumienia.
Zob. także: tekst Porozumienia.
Jednym z ciekawszych skutków wejścia Porozumienia w życie
będzie zdefiniowanie obowiązków szwajcarskich instytucji finansowych wobec
amerykańskiego urzędu podatkowego, Internal Revenue Service (IRS), mocą
regulacji obowiązujących w Stanach Zjednoczonych, w tym aktów przyjmowanych
przez samo IRS, jak choćby 500. stronicowego Final Regulations, określającego zakresu stosowania ustawy FATCA i
doprecyzowującego postanowienia szczegółowe.
Komentarz do skutków wejścia w życie Porozumienia w prawie
szwajcarskim: Centrum prawa bankowego i finansowego Uniwersytetu Genewskiego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz