Po wcześniejszych niepowodzeniach przeprowadzenia przez NML
Capital Ltd egzekucji z tytułu niespłaconych obligacji argentyńskich we Francji
i w Belgii, 28 marca 2013. francuski Cour de cassation ponownie trzykrotnie
stwierdził (Arrêt n° 394, 10-25.938; Arrêt n° 395, 11-10.450; Arrêt n° 396, 11-13.323), że mimo wyraźnego
zrzeczenia się immunitetu egzekucyjnego przez Argentynę, ogólny sposób
sformułowania klauzuli nie obejmował należności francuskich spółek o
charakterze podatkowym ani na cele ubezpieczeń społecznych. Jest to zatem
kolejne ograniczenie waiver clause, obok wcześniejszego wyjątku w postępowaniu
dotyczącym aktywów misji dyplomatycznej, które sąd odnalazł mimo, jak
mogło się wydawać, precyzyjnego sposobu wyznaczenia zakresu immunitetu egzekucyjnego w warunkach emisji obligacji przez Argentynę.
Kontekst
Po ogłoszeniu w 2000 r. przez rząd argentyński moratorium na
spłatę obligacji skarbowych, jeden z wierzycieli - zarejestrowany na Kajmanach fundusz NML
Capital Ltd, skupujący obligacje w latach 2001-2003 – wystąpił przed sądem nowojorskim przeciwko Republice argentyńskiej z pozwem o zapłatę kwoty
nominalnej wraz oprocentowaniem (zobacz wcześniejszy posty: U.S. 2d Cir: „vulture funds" i restrukturyzacja zadłużenia zagranicznego oraz "Nowa-stara" oferta spłaty argentyńskich obligacji). W 2006 roku sąd federalny zasądził na rzecz powoda przeszło 284 mln $.
Próby egzekucji w Europie
Na podstawie amerykańskiego orzeczenia NML Capital Ltd wszczęło postępowania egzekucyjne w Europie
uzyskując m.in. zajęcie na zabezpieczenie aktywów ambasad i spółek publicznych
z Argentyny działających we Francji i w Belgii. Mimo że warunki emisji
obligacji oraz pośrednictwa przez Bankers Trust Company w zakresie ich emisji
(Fiscal Agency Agreement) obejmowały zrzeczenie się immunitetu egzekucyjnego w
stosunku do mienia argentyńskiego, a jedyne ograniczenia tych wyłączeń
dotyczyły mienia znajdującego się na terytorium Argentyny, ta ostatnia sprzeciwiła
się przeprowadzeniu egzekucji , powołując się na immunitet dyplomatyczny.
26 czerwca 2011 r. Sąd apelacyjny w Brukseli orzekł, że
immunitet egzekucyjny misji dyplomatycznej jest jedynie szczególną formą
immunitetu egzekucyjnego, beneficjentem którego są państwa, a zatem ogólne
zrzeczenie się przez Argentynę immunitetu egzekucyjnego spełniało przesłankę
szczegółowości w świetle Konwencji wiedeńskiej o stosunkach dyplomatycznych.
Orzeczenie zostało uchylone przez sąd kasacyjny, który uznał, że w świetle
zasady ne impediatur legato, immunitet misji dyplomatycznej – w tym kont
bankowych – ma charakter autonomiczny względem immunitetu egzekucyjnego
(Arrêt de la Cour de cassation du 22 novembre 2012).
Również 28 września 2011 r. francuski Cour de cassation
orzekł, że Argentyna nadal korzystała z immunitetu egzekucyjnego, zatem
wcześniejsze zajęcie kont ambasady we Francji było nieważne (Arrêt n° 867 du 28 septembre 2011). Podobnie jak sąd kasacyjny w Belgii, sędziowie francuscy
uznali, że funkcja aktywów ambasady czyni zeń przedmiot ochrony immunitetowej
niezależnie (autonomicznie) od immunitetu egzekucyjnego państwa w pozostałym
zakresie. Odpowiednio zrzeczenie się immunitetu w takim zakresie musiałoby się
odnosić w sposób szczegółowy do mienia misji dyplomatycznej. Sąd
wskazał również na różny zakres zrzeczenia się immunitetu w Fiscal Agency Agreement
oraz w warunkach emisji obligacji z 2000 roku.
Z kolei w Wielkiej Brytanii Supreme Court zgodził się z
opinią sądu pierwszej instancji (zmieniając zarazem orzeczenie s Court of
Appeal), że Argentynie nie przysługiwał immunitet w postępowaniu egzekucyjnym
wszczętym przez NML Capital Ltd; poszczególni sędziowie, mimo że zgodni w
konkluzjach, wywiedli je z różnych przesłanek.
Zob. Judgment, NMLCapital Limited (Appellant) v Republic of Argentina (Respondent) oraz PressSummary.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz