1 stycznia wszedł w życie, podpisany w maju ubiegłego roku, Traktat o utworzeniu Euroazjatyckiej Unii Gospodarczej (EUG) zawarty przez Białoruś, Kazachstan i Rosję. Dzień później w życie wszedł traktat akcesyjny Armenii, a w maju członkiem EUG powinien stać się Kirgistan. O podpisaniu porozumienia pisaliśmy tutaj.
Z tej okazji Ambasador Rosji przy UE Władimir Czyżow wezwał Brukselę do nawiązania współpracy z nowym blokiem gospodarczym, uznając że europejskie sankcje wobec Rosji nie stanowią w tym zakresie przeszkody (EU Observer, Russia calls for EU talks with newly born Eurasian Union). Ambasador miał zasugerować współpracę m.in. w państwach Partnerstwa Wschodniego. Świąteczną atmosferę mogła co najwyżej popsuć krytyka białoruskiego Prezydenta Aleksandra Łukaszenki dotycząca wprowadzenia przez Rosję ograniczeń importowych, mających uniemożliwić reeksport towarów z UE (EurActiv, Wystartowała Eurazjatycka Unia Gospodarcza). Pytanie jednak na ile właśnie sytuacja Ukrainy, i pochodna jej aktualna sytuacja gospodarcza Rosji, zaciążą na losach integracji, której motorem powinna być Rosja. Przeszło tydzień temu Prezydenci Białorusi i Kazachstanu udali się zresztą na Ukrainę, obiecując jej pomoc w rozmowach z Rosją (Polityka, Nowa bajka La Fontaine’a).
***
EUG stanowi kolejny etap integracji gospodarczej po Wspólnocie Niepodległych Państw (1991 r.), Euroazjatyckiej Wspólnocie Gospodarczej (2000), Euroazjatyckiej Unii Celnej (d. Unii Celnej Białorusi, Kazachstanu i Rosji, 1995-2007), a wreszcie powołaniu Euroazjatyckiej Przestrzeni Gospodarczej (2012)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz