Z początkiem września informowaliśmy o kampanii informacjyjnej, którą Wielka Brytania zaczęła prowadzić na poczet ewentualnego "No-Deal Brexit", tj. nie osiągnięcia do czasu opuszczenia Unii Europejskiej w marcu 2019 r. porozumienia ws. nowych zasad współpracy. W połowie miesiąca opublikowana została druga pula wytycznych. Zakres tematyczny tym razem objął m.in.:
- finansowanie rozwoju regionalnego,
- Europejski Fundusz Socjalny,
- rządowe gwarancje dla projektów finansowych ze środków unijnych,
- uznawalność praw jazdy,
- oznakowanie i bezpieczeństwo produktów,
- ochrona danych osobowych i konsumentów,
- regulacje środowiskowe,
- energetyka.
Niezależnie od zakresu aktywności, wszystkich funkcjonujących po obu stronach La Manche powinien zainteresować dokument poświęcony uznawaniu i wykonywaniu wyroków w sprawach z zakresu prawa cywilnego (i rodzinnego), handlowego, upadłościowego i naprawczego. Obecnie prawo unijne łącznie z traktatami międzynarodowymi (w odniesieniu do współpracy z państwami spoza UE) reguluje:
- jurysdykcję właściwą do rozstrzygnięcia sporu,
- prawo właściwe w sporze,
- uznawanie i wykonywanie wyroków wydanych w innym państwie członkowskim,
- transgraniczne zagadnienia proceduralne (np. kwestia prowadzenia postępowania dowodowego na potrzeby postępowania sądowego prowadzonego w innym państwie).
Są to w szczególności:
- Rozporządzenie Bruksela I w sprawie jurysdykcji i uznawania orzeczeń sądowych oraz ich wykonywania w sprawach cywilnych i handlowych oraz Bruksela II w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej,
- Rozporządzenie w sprawie postępowań upadłościowych,
- Rozporządzenia w sprawie doręczania dokumentów oraz przeprowadzania dowodów,
- Rozporządzanie Rzym I i Rzym II w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych i pozaumownych.
Traktatowo uregulowana jest współpraca UE z:
- Danią (która uzyskała opt out po odrzuceniu w referendum Traktatu z Maastricht),
- państwami EFTA,
a z państwami trzecimi
- Konwencja haska z 2005 r. o umowach dotyczących właściwości sądu,
- Konwencja haska z 2007 r. o międzynarodowym dochodzeniu alimentów na rzecz dzieci i innych członków rodziny.
Istotą powyższych porozumień jest współpraca sądowa na zasadach wzajemności. W przypadku braku porozumienia sądy państw UE nie stosowałyby zasad współpracy do Wielkiej Brytanii. W rezultacie zamiast wspólnych zasad w każdym z autonomicznych porządków prawnych Anglii i Walii, Szkocji i Irlandii zaczęłyby obowiązywać własne normy prawa prywatnego międzynarodowego, obecnie stosowane w relacjach z państwami trzecimi.
Po dostosowaniach legislacyjnych nadal mógłby obowiązywać reżim Konwencji haskich. Jak jednak mało zachęcająco ostrzega ministerstwo "każda strona transgranicznego sporu prawnego włączając przedsiębiorców, konsumentów i rodziny będzie zmuszona rozważyć skutki, jakie powyższe zmiany wywrą na dotyczące ich postępowania z udziałem stron z innego państwa UE".
W sprawach cywilnych i handlowych uchylone zostaną m.in. normy w sprawie jurysdykcji właściwej (Bruksela I), jako że z istoty swojej wymagają one współpracy na zasadzie wzajemności. Podobnie porozumienia UE-Dania oraz Konwencja z Lugano (aczkolwiek tutaj rząd nie wyklucza późniejszego przystąpienia). W momencie w którym sądy brytyjskie zaczną stosować normy prawa krajowego mogą wyniknąć sytuacje prawnie wątpliwe, a w rezultacie sądy państw UE mogą odmówić uznawania czy wykonywania takich orzeczeń.
W mocy pozostaną normy Rzym I i II o prawie właściwym, jako że te wzajemności nie wymagają.
W razie No-Deal Brexit Wielka Brytania miałaby również podjąć starania na rzecz przystąpienia do konwencji haskiej, która mogłaby zacząć obowiązywać od 1 kwietnia 2019.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz