W sprawie Kazemi Estate v. Islamic Republic of Iran kanadyjski Sąd Najwyższy orzekł, że zgodnie ze State Immunity Act rządy państw obcych korzystają z immunitetu we wszelkich sprawach z powództwa prywatnego w związku z zarzutami dopuszczenia się tortur, przez wszystkimi sądami krajowymi.
Powodem w sprawie był syn kanadyjskiej fotograf i dziennikarki, która podczas wizyty w Iranie w 2003 r. została zatrzymana, a następnie molestowana seksualnie, pobita i torturowana. Obrażenia mózgu, których wówczas doznała, doprowadziły do śmierci dziennikarki. Mimo że udział w zatrzymaniu brało szereg funkcjonariuszy Biura prokuratora, oskarżony, a następnie uniewinniony został tylko jeden sprawca.
Po niepowodzeniu starań o osądzenie sprawców w Iranie, z powództwem cywilnym w Quebecu wystąpił syn ofiary. SN wprawdzie uznał, że zakaz tortur osiągnął poziom peremptoryjnej normy prawnomiędzynarodowej, jednak międzynarodowe prawo zwyczajowe nie stanowi samodzielnej podstawy, ani nie doprowadziło do zmiany postanowień ustawy krajowej, dochodzenia ochrony prawnej przez ofiary takich praktyk.
Warto w tym kontekście przypomnieć o dwóch ubiegłorocznych orzeczeniach, w któych U.S. Supreme Court w sprawach Kiobel (post tutaj) oraz Daimler AG v. Barbara Bauman et al (posty tu i tu) opowiedział się przeciwko eksterytorialnemu stosowania prawa krajowego w przypadkach pogwałceń praw człowieka przez państwo trzecie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz