Jednym z ciekawszych prawnomiędzynarodowych wątków w dyskusji dotyczącej jurysdykcji hinduskich sądów do osądzenia o zabójstwo na wodach międzynarodowych dwóch włoskich marynarzy-żołnierzy pełniących służbę na statku handlowym (zobacz wcześniejsze posty: Dorozumiane zreczenie się immunitetu dyplomatycznego przez ambasadora oraz Spór jurysdykcyjny państwa nadbrzeżnego i państwa bandery) jest status prawny obu podejrzanych.
Zgodnie z Art.5 Rozporządzenia z mocą ustawy z 2011 r. (Decreto-Legge 12 luglio 2011, n.107, G.U. 5/8/2011, n. 181) oraz załącznikiem do Listu intencyjnego zawartego między Ministerstwem obrony a Stowarzyszeniem armatorów włoskich CONFITARMA (Convenzione allegata alProtocollo di intesa), w ramach walki z piractwem na wodach międzynarodowych Ministerstwo Obrony może zawrzeć układ z armatorami prywatnymi w sprawie odpłatnej ochrony rejsów handlowych przez członków marynarki wojennej na wskazanych przez Ministerstwo niebezpiecznych wodach międzynarodowych. Żołnierze marynarki lub innych sił zbrojnych należący do Jednostek ochrony wojskowej (Nuclei militari di protezione, NMP) realizują w takiej sytuacji funkcje policji sądowej w rozumieniu kodeksu morskiego i norm procedury karnej. Zgodnie z tym samym artykułem usługi ochrony mogą również świadczyć prywatne agencje ochrony.
Zarówno odpłatność świadczeń jak i niejasność struktury dowodzenia (żołnierze NMP w kwestiach niezwiązanych z odparciem ataku piratów podlegają kapitanowi statku handlowego) zrodziły wątpliwości, czy NMP nie funkcjonuje na zasadzie private contractor (Eccoperché i due marò si trovavano a bordo di quella nave. I militari equiparati a«contractor privati»). Odzwierciedleniem wątpliwości dotyczących podziału kompetencji w ramach takiej współpracy był brak komunikacji między włoskim MSZ, ministerstwem obrony i armatorem przy podejmowaniu decyzji o zawinięciu przez Enrica Lexie do portu w Kochi. W rezultacie kierujący włoskim MSZ Giulio Terzi podał się do dymisji. Ostatecznie rząd Włoch, wbrew własnym wcześniejszym oświadczeniom, zadecydował o odesłaniu obu żołnierzy do Indii zapewniając, że otrzymał pisemne zapewnienia, że podejrzanym nie grozi kara śmierci. Kilka godzin później rząd w New Delhi zaprzeczył, że dał lub mógł dać takie gwarancje, jako że stanowiłoby to pogwałcenie niezależności sądowej. Salman Khurshid (Minister Spraw Zagranicznych Indii) stwierdził jedynie, że w sprawach takich jak przedmiotom ewentualnego aktu oskarżenia przeciwko Salvatore Girone i Massimiliano Latorre "nie orzeka się" kary śmierci.
Celem wyjaśnienie wątpliwości związanych ze statusem NMP 29 marca 2013 został opublikowany, i wszedł w życie tego samego dnia, Regulamin ochrony statków handlowych pod włoską banderą na niebezpiecznych wodach międzynarodowych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz