Izrael zakazuje wstępu 7 francuskim politykom popierającym BDS

Mimo że jeszcze w połowie 2015 r. sygnalizowaliśmy, że popieranie akcji bojkotu izraelskiego osadnictwa (tzw. akcja BDS) mogłoby choćby uniemożliwić zawarcie TTIP z Stanami Zjednoczonymi, agresywna polityka osadnictwa w grudniu 2016 r. skłoniła nawet USA do wycofania dotychczasowego bezwarunkowego poparcia. W rezultacie Rada Bezpieczeństwa zdołała przyjąć rezolucję potępiającą osadnictwo jako przeszkodę wypracowania two state solution.

Poparcie ze strony ONZ wzmocniło falę krytyki wobec Izraela,  na co rząd Benyamina Nétanyahou odpowiedział zaostrzeniem polityki. Już w 2016 r. Minister bezpieczeństwa publicznego Izraela Gilad Erdan oświadczył, że BDS stanowi zagrożenie dla demokracji, praw człowieka i pokoju izraelsko-palestyńskiego (Le Monde, Sept responsables politiques français interdits d’entrée en Israël). Minister Erdan stanął wówczas na czele grupy, która miała monitorować międzynarodowe wsparcie dla BDS, a w tym roku Knesset uchwalił ustawę zakazującą przyznawania wiz oraz pozwolenia na stały pobyt obcokrajowcom popierającym sankcje wobec Izraela lub Zachodniego Brzegu. 

UNICEF: Jemen jednym z najgorszych miejsc na świecie dla dzieci

Konflikt w Jemenie nazywany jest „zapomnianą wojną” (w Polsce - wydaje się, że w ogóle nieznaną). Warto przypomnieć więc, że rozpoczął się w 2015 r., kiedy to prezydent Jemenu Abdo Rabbu Mansour Hadi, został zmuszony do ustąpienia z urzędu przez rebeliantów pochodzących ze zbrojnej grupy Huti, należących do jednego z odłamów szyizmu, zajdyzmu, a wspierających byłego prezydenta Jemenu, Ali Abdullah Saleh. Wówczas w wewnętrzny konflikt włączyła się Arabia Saudyjska, która stworzyła koalicję, składającą się z państw należących do Rady Współpracy Zatoki Perskiej (z wyjątkiem Omanu), z udziałem Egiptu i Sudanu, a wspieraną przez rządy amerykański i brytyjski. Koalicja chciała doprowadzić do przywrócenia na urząd prezydenta Hadiego, ale zaangażowanie państw trzecich spowodowało, że wewnętrzna rebelia przerodziła się w trwającą od 2015 r. wojnę domową (jej początek zresztą datuje się na 25 marca 2015 r., kiedy koalicja pod przywództwem Saudyjczyków przeprowadziła pierwsze ataki z powietrza przeciwko Huti).

Trudne wybory do MTS - po raz pierwszy od 1946 r. bez sędziego z Wielkiej Brytanii w składzie Trybunału

Tegoroczne wybory pięciu sędziów Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości (których kadencja rozpocznie się 6 lutego 2018 r.) okazały się jeszcze trudniejsze niż dwie ostatnie elekcje z 2014 i 2011 r., a ich ostateczny rezultat - "historyczny", bo po raz pierwszy od 1946 r., od utworzenia Trybunału w jego składzie zabraknie brytyjskiego sędziego. Trzeci raz z rzędu powtórzył się podobny scenariusz: czterech kandydatów zdobyło wymaganą bezwzględną większość głosów w Zgromadzeniu Ogólnym i Radzie Bezpieczeństwa stosunkowo szybko, pierwszego dnia głosowań (9 listopada), na wybór piątego sędziego trzeba było poczekać kilkanaście dni. (Zob. posty D. Akande o wyborach z 2011 i 2014 r. na EJIL:Talk!). 

Arabia Saudyjska inicjuje muzułmańską koalicję antyterrorystyczną

W niedzielę 26 listopada Arabia Saudyjska uroczyście zainicjowała współpracę Muzułmańskiej Koalicji Antyterrorystycznej (IMCTC). Książę i następca tronu Mohammed ben Salman w Rijadzie przewodniczył posiedzeniu ministrów obrony m.in. z Pakistanu, Turcji i Nigerii (Gulf News, Saudi Crown Prince opens mega anti-terror meeting in Riyadh). Tym samym zrealizowane zostały zapowiedzi współpracy wojskowej z grudnia 2015 r.

Guest post: Delegowanie sędziów do pracy na placówkach zagranicznych – uwagi w związku z pracami nad nowelizacją ustawy o służbie zagranicznej

Kilkanaście dni temu ukazał się wpis, w którym jeden z redaktorów niniejszego bloga, krytycznie odniósł się do projektowanych zmian w ustawie o służbie zagranicznej. Abstrahując od innych kwestii w nim poruszonych, chcę się tylko odnieść do wzmiankowanej problematyki delegowania sędziów z zasobu kadrowego Ministra Sprawiedliwości do pracy na placówkach i tworzenia specjalnych podporządkowanych temu Ministrowi wydziałów na placówkach. Autor tekstu piszę o pytaniach i wątpliwościach wiążących się z tym rozwiązaniem. Szczerze mówiąc jakichkolwiek wątpliwości, po analizie tekstu normatywnego projektu ustawy, nie widzę.

Dożywocie dla Ratko Mladicia

Po ponad 20 latach od dokonania zbrodni wyroku w sprawie doczekał się Ratko Mladić. Dziś Międzynarodowy Trybunał Karny do spraw byłej Jugosławii ogłosił wyrok w sprawie popełnionych przez niego zbrodni. Nie obeszło się bez kontrowersji. Najpierw podsądny poprosił o skorzystanie z toalety, które znacznie się przedłużyło, potem zdecydowano o zmierzeniu mu ciśnienia, które okazało się zbyt wysokie. Po powrocie Mladicia na salę zaczął wykrzykiwać do sędziów, że to wszystko są kłamstwa („Sve Laži”) i po kilku prośbach o uspokojenie usunięto go z sali. W konsekwencji obserwował ogłoszenie wyroku z korytarza (to nie pierwsze takie występy Mladicia, zobacz tu). 

Mladić został dostarczony do Hagi dopiero w 2011 roku, odpowiadał przed Trybunałem za zbrodnie przeciwko ludzkości, za zbrodnie wojenne i ludobójstwo popełnione w czasie wojny w byłej Jugosławii, m.in. za kampanię snajperską w Sarajewie i, co ważniejsze, za ludobójstwo popełnione w Srebrenicy.

Polska zobowiązana do niezwłocznego przerwania wycinki drzew w Puszczy Białowieskiej

Trybunał Sprawiedliwości UE wydał wczoraj (20 listopada) postanowienie w sprawie środków tymczasowych w sprawie C-441/17 Komisja przeciwko Polsce w sprawie wycinki drzew w Puszczy Białowieskiej. W postanowieniu nakazał natychmiastowe przerwanie wycinki. Jest to kolejna odsłona sprawy (o której pisaliśmy tu) dotyczącej na razie nie meritum, ale środków tymczasowych. Pierwotne postanowienie wydane w lipcu przez Wiceprzewodniczącego ETS sędziego Tizzano zostało zakwestionowane przez Polskę. Po dwóch posiedzeniach i znacznym opóźnieniu Trybunał zdecydował się przychylić do argumentów Komisji Europejskiej, że kontynuowanie usuwania drzew z terenu Puszczy może stanowić "poważną i nieodwracalną szkodę dla interesów Unii i wspólnego dziedzictwa". Trybunał nie podzielił natomiast dość zaskakującego wniosku Polski o ustanowienie zabezpieczenia na kwotę 3 240 000 000 PLN, wskazując, że po pierwsze została ona obliczona wyłącznie w oparciu o Polskie przepisy dotyczące pozbawienia gruntu charakteru leśnego, po drugie nic nie wskazuje na to, aby UE miała nie dotrzymać swoich zobowiązań finansowych w razie, gdyby zasądzone zostało odszkodowania. 

Interwencja Komisarza Praw Człowieka w postępowaniu przed ETPC - prawa niepełnosprawnych dzieci i młodzieży do edukacji

20 listopada Komisarz Praw Człowieka korzystając ze swoich uprawnień zagwarantowanych mu w art. 36 ust. 2 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka złożył kolejną już w tym roku interwencję strony trzeciej. Trzeba przyznać, że Komisarz aktywnie korzysta ze swojego uprawnienia, ponieważ przyłączył się w tym roku już do 105 skarg - co prawda dotyczących czterech problemów: swobody wypowiedzi oraz wolności i bezpieczeństwa parlamentarzystów i dziennikarzy w Turcji, wydarzeń związanych z prowadzeniem operacji antyterrorystycznej na południowym wschodzie Turcji oraz praw osób wykonujących zawód adwokata w Azerbejdżanie. Najnowsza interwencja zasługuje na dostrzeżenie, ponieważ dotyczy problemu, który nie przykuwa - w przeciwieństwie do powyżej wskazanych - zainteresowania opinii publicznej. Sprawa Stoian p. Rumunii dotyczy bowiem dostępu młodego niepełnosprawnego fizycznie studenta do edukacji powszechnej. W ostatnim czasie Komisarz aktywnie angażował się w problematykę pełnego dostępu dzieci do równej edukacji, zarówno dzieci niepełnosprawnych, jak i dzieci romskich oraz dzieci migrantów - które to grupy w opinii Komisarza najbardziej dotknięte są wykluczeniem, czy wręcz segregacją w szkołach. Szeroki komentarz Komisarza w tej kwestii opublikowany został jesienią 2017 r. 

Unijne agencje przenoszą się z Londynu do Amsterdamu i Paryża

Skutki Brexitu powoli zaczynają przynosić realne zmiany w systemie instytucjonalnym Unii Europejskiej. Dzisiaj Rada ds. Ogólnych wybrała nowe siedziby agencji mieszczących się obecnie w Londynie – Europejskiej Agencji Leków (EMA) i Europejskiego Urzędu Nadzoru Bankowego (EBA).

Miniroboty zabójcy - wyzwanie dla międzynarodowego prawa humanitarnego?

Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża w debacie towarzyszącej broniom autonomicznym lub nie wymagających obecności człowieka podkreślał, że to nie duże drony bojowe powinny nas niepokoić (te bowiem da się wyśledzić i ustalić do kogo należą), lecz miniroboty-zabójcy, których produkcja zdaje się być tylko kwestią czasu.

W ramach kampanii autonomousweapons.org przygotowano film przedstawiający potencjał minirobotów-zabójców (zobacz tutaj). Na filmie można zobaczyć niewielkiego drona z wbudowaną kamerą i programem do rozpoznawania twarzy oraz z miniładunkiem wybuchowym. Kampania ma na celu uzmysłowić zagrożenie i doprowadzić do zakazu produkcji tego typu robotów (moim zdaniem powinni posiłkować się również świetnym odcinkiem Black Mirror: Hated in the Nation - naprawdę polecam).

PE rozpoczyna procedurę z art. 7 TUE w sprawie Polski

15 listopada Parlament Europejski przyjął rezolucję wzywającą do stwierdzenia poważnego naruszenia przez Polskę wartości europejskich i wszczynającą tym samym procedurę przewidzianą w artykule 7 ust. 1 Traktatu o Unii Europejskiej. 

Sytuacja w Wenezueli trafi do MTK?

O kryzysie demokracji w Wenezueli i międzynarodowych kłopotach, które kryzys ściągnął na to państwo, pisaliśmy już wcześniej na blogu (tu i tu). Przypomnijmy więc tylko krótko, że plany prezydenta Nicolasa Maduro zdobycia władzy absolutnej w państwie spotkały się z głośnymi protestami, które nasiliły się jeszcze po wyborach do Zgromadzenia Konstytucyjnego z końca lipca br., do których nie dopuszczono opozycji politycznej Maduro, a które władza krwawo tłumiła.

W sierpniu Biuro Wysokiego Komisarza ONZ ds. Praw Człowieka wydało raport na temat sytuacji w Wenezueli, w którym wskazywano na liczne naruszenia praw człowieka w związku z tłumieniem protestów, w tym odnotowano 124 przypadki śmierci „w związku z demonstracjami”, w okresie od 1 kwietnia do 31 lipca 2017 r. Mimo, że w Raporcie nie pojawia się taka konkluzja, Wysoki Komisarz ds. Praw Człowieka Zeid Ra’ad al Hussein wskazywał, że w Wenezueli mogło dojść do popełnienia zbrodni przeciwko ludzkości.

Zamach stanu w Zimbabwe?

Źródło: http://www.newsweek.pl/swiat/polityka/zamach-stanu-w-zimbabwe-prezydent-robert-mugabe-w-areszcie,artykuly,418982,1,1,3.html 

W tym tygodniu świat obiegła wiadomość o zamachu stanu w Zimbabwe. Wiadomo, że wojsko zajęło gmach państwowego radia i telewizji. Wczoraj nad ranem było słychać odgłosy co najmniej trzech wybuchów. Armia poinformowała, że jedyne zabezpiecza budynki rządowe i patroluje ulice Harare, stolicy Zimbabwe. Przedstawiciele sił zbrojnych zdementowali jakoby wojsko dokonało zamachu stanu. Podkreślili, że celem działań, jakie podjęła armia jest usunięcie "kryminalistów" z otoczenia prezydenta Mugabe, a on sam jest bezpieczny. Inaczej podaje Reuters, który pisze o blokowaniu budynków rządowych i sądów. Prezydent Mugabe wraz z żoną znajdują się w areszcie domowym. 

Nowelizacja Ustawy o służbie zagranicznej: stanowisko ministra Waszczykowskiego ws. niekonstytucyjności "to tylko opinia"

Przed kilkoma dniami pisaliśmy o, skandalicznym w formie i fatalnym w treści, wniosku posłów PiS do Trybunału Konstytucyjnego o stwierdzenie niezgodności z Konstytucją przepisów Kodeksu postępowania cywilnego implementujących w krajowym porządku prawnym prawnomiędzynarodowe normy o immunitecie jurysdykcyjnym. Nawet bardziej intrygujące wydają się jednak równoległe prace nad projektem nowelizacji Ustawy o służbie zagranicznej (druk nr 1385). 

Wśród szeregu ciekawych propozycji które właśnie przegłosowała sejmowa komisja ds. zagranicznych warto w szczególności zwrócić uwagę na plan powołania Rady Służby Zagranicznej, o niekonstytucyjności której w sposób kategoryczny wypowiedział się nawet Minister spraw zagranicznych Witold Waszczykowki. Mimo że projekt jest rządowy, a wnioskodawcą był minister (Numer wykazu RCL: UD211), posłanka Joanna Lichocka (PiS) uznała pisemny sprzeciw ministra wobec niekonstytucyjności proponowanych rozwiązań za "jego opinię", a dalsze procedowanie nad projektem, bez czekania na opinię Rady Ministrów lub kancelarii prezydenta, za dowód emancypacji parlamentu. Swoiście zabawnym jest fakt, że posłanka degradując stanowisko ministra ws. niekonstytucyjności nowelizacji do rangi opinii zauważyła, że przecież ten nie jest... Trybunałem Konstytucyjnym, żeby jego ocena była prawnie wiążąca. Plan powołania RSZ nie jest jednak jedynym kontrowersyjnym rozwiązaniem.

UNESCO zacieśnia sojusz na rzecz walki z ekstremizmem i czystkami kulturowymi

Źródło: https://en.unesco.org/news/unesco-and-partners-stand-against-cultural-cleansing-and-violent-extremism

Źródło: https://en.unesco.org/news/inauguration-replica-winged-bull-nimrud

W ubiegłym tygodniu w trakcie Konferencji Generalnej UNESCO, podjęto szereg inicjatyw wzmacniających soft power tej organizacji. Oprócz zacieśnienia współpracy z Międzynarodowym Trybunałem Karnym (MTK), poprzez podpisanie listu intencyjnego przez Irinę Bokovą, Dyrektor Generalną UNESCO oraz Fatou Bensoudę, Prokurator Generalną MTK (o czym pisaliśmy już na blogu), ministrowie kultury Iraku i Mali, Karima Bennoune, Specjalny Sprawozdawca Narodów Zjednoczonych w obszarze praw kulturalnych oraz grupa międzynarodowych ekspertów zobowiązało się do wzmocnienia współpracy w odpowiedzi na czystki kulturowe, terroryzm i ekstremizm kulturowy.

Postępowanie MTK w Burundi

Kilka miesięcy temu pisaliśmy o zbrodniach przeciwko ludzkości popełnianych w Burundi, wskazując na problemy związane ze skutecznym prowadzeniem postępowania przez Prokurator MTK w odniesieniu do Burundi z tego względu, że państwo to postanowiło wycofać się ze Statutu MTK, zobacz naszego posta tu.

Trzy dni temu Trybunał ogłosił, że postanowił jednak autoryzować postępowanie Biura Prokurator w Burundi. Decyzję wydano już 25 października, ale dopiero teraz ją ujawniono (zobacz informację tu  oraz decyzję MTK tu).

Tajemnicza rezygnacja premiera Libanu czyli kolejny kryzys na Bliskim Wschodzie

Po kryzysie w Katarze, Arabia Saudyjska zamieszana jest w kolejny kryzys na Bliskim Wschodzie. Wszystko za sprawą tajemniczej rezygnacji premiera Libanu Saad al-Haririego, do której al-Hariri miał zostać podobno zmuszony w czasie jego wizyty w Arabii Saudyjskiej. Lider Hezbollahu, politycznego oponenta premiera al-Haririego, ogłosił nawet wczoraj wieczorem, że zatrzymanie libańskiego premiera w Rijadzie jest deklaracją wojny Arabii Saudyjskiej przeciwko Libanowi.

Saad al-Hariri ogłosił swoją rezygnację w sobotę 4 listopada, podczas podróży do Arabii Saudyjskiej w wystąpieniu telewizyjnym nadawanym z Rijadu. W czasie przemówienia, wskazał, że przyczyną jego rezygnacji jest postawa Iranu, który ingeruje w sprawy wewnętrzne arabskich państw w regionie i wspiera Hezbollah, który z kolei rośnie w siłę w Libanie. Premier al-Hariri mówił również o tym, że obawia się prób zamachu na swoje życie (jego ojciec Rafik Hariri, który również był premierem Libanu, zginął w zamachu bombowym w 2005 r.).

Negocjacje TPP – przedwcześnie mówić o sukcesie

Po wycofaniu się USA z negocjacji TPP (Partnerstwa Transpacyficznego / Transpacific Partnership Agreement), rozmowy nadal nie wypłynęły na spokojne wody. Po tegotygodniowej, kolejnej, rundzie negocjacji Japonia i Meksyk ogłaszają sukces, ale Kanada studzi nastroje i dementuje informacje o postępie negocjacji.

Państwa członkowskie UE nie chcą glifosatu

Możliwość stosowania w Unii Europejskiej roundup'u i innych herbicydów na bazie glifosatu po 15 grudnia stoi pod dużym znakiem zapytania.  Przesądziło o tym dzisiejsze głosowanie na forum Komitetu ds. Roślin, Zwierząt, Żywności i Pasz (PAFF), który negatywnie zaopiniował projekt rozporządzenia wykonawczego Komisji w sprawie przedłużenie licencji na glifosat. W Komitecie nie udało się osiągnąć większości kwalifikowanej potrzebnej do wydania pozytywnej rekomendacji dla projektu rozporządzenia przedstawionego przez Komisję Europejską, która chciała przedłużenia zezwolenia na stosowanie glifosatu na kolejne 5 lat. Przeciwko decyzji o przedłużeniu głosowały między innymi Francja, Włochy, Belgia czy Austria. Polska wstrzymała się od głosu. Glifosat jest podejrzewany o działanie rakotwórcze, chociaż jak twierdzi Komisja nie potwierdziły tego unijne agencje ds. bezpieczeństwa żywności i chemikaliów.

MTK i UNESCO wzmacniają współpracę na rzecz ochrony dziedzictwa kultury

Źródło: https://en.unesco.org/news

W dniu 6 listopada 2017 r., Irina Bokova, Dyrektor Generalna UNESCO oraz Fatou Bensouda, Prokurator Międzynarodowego Trybunału Karnego (MTK), podpisały list intencyjny formalizujący i wzmacniający współpracę pomiędzy tymi instytucjami w dziedzinie ochrony kultury w czasie konfliktów zbrojnych. 

Postępowanie przygotowawcze MTK odnośnie do sytuacji w Afganistanie...

Parę dni temu Prokurator MTK zwróciła się do  Trybunału oznajmiając, że wystąpi z wnioskiem o udzielenie upoważnienia do wszczęcia postępowania odnośnie do sytuacji w Islamskiej Republice Afganistanu. Decyzją Prezydium Trybunału z 3 XI 2017 wskazano, że rozpatrzeniem wniosku zajmie się  Izba przygotowawcza III w składzie sędzia Antoine Kesia-Mbe Mindua, sędzia Chang-ho Chung, sędzia Raul C. Pangalangan - decyzja Prezydium tu.

Kolejny szczyt klimatyczny rozpoczęty

Dziś w Bonn rozpoczyna się – jak co roku na jesieni – kolejny, już 23. szczyt klimatyczny. Oficjalnie będzie się on odbywał pod prezydencją Fidżi – małego wyspiarskiego państwa, jednego z tych najbardziej dotkniętych zmianami klimatycznymi. Ze względów praktycznych (i finansowych) szczyt odbywa się jednak w Bonn, gdzie ma swoją siedzibę sekretariat Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu. Rząd niemiecki jedynie pomaga, ale głównym organizatorem jest Fidżi, którego przedstawiciele przewodniczą obradom, co ma wymiar symboliczny. Fidżi już obecnie traci ląd ze względu na podnoszenie się poziomu oceanów. Jeżeli nie uda się zatrzymać podnoszenia się temperatury na świecie powyżej 1,5 st. C Fidżi zostanie zalane. Tymczasem w Porozumieniu Paryskim państwa zgodziły się na powstrzymanie wzrostu temperatury jedynie powyżej 2 st. Co więcej brak w Porozumieniu instrumentów, żeby uzyskać nawet ten cel. 

Inicjatywa posłów PiS ws. ograniczenia immunitetu jurysdykcyjnego Niemiec: bubel prawny czy polityczny cynizm?

26 października grupa 100 posłów PiS, reprezentowanych przez Arkadiusza Mularczyka i Andrzeja Matusiewicza, wystąpiła do Trybunału Konstytucyjnego o zbadanie zgodności z Konstytucją przepisów postępowania cywilnego w przedmiocie immunitetu jurysdykcyjnego państw obcych (sprawa K 12/17). Posłowie podnoszą wadliwość art. 1113 k.p.c. (immunitet sądowy) oraz art. 1103⁷ pkt 2 (jurysdykcja krajowa w sprawach o odpowiedzialność za delikt popełniony na terytorium RP), w zakresie w jakim oba przepisy stanowią przeszkodę dla zbadania przed sąd krajowy powództw odszkodowawczych z tytułu zbrodni wojennych, ludobójstwa i zbrodni przeciwko ludzkości. Poseł Mularczyk sugerował, że miałoby to otworzyć drogę dochodzenia przez ofiary III Rzeszy odszkodowań od Niemiec (GW, PiS ma nowy pomysł na odszkodowania wojenne od Niemiec. Bez powodzenia próbowali go już Grecy i Włosi).

Abstrahując od licznych błędów językowych i logicznych, które utrudniają zrozumienie intencji autorów, jak również od braku propozycji pokonania przeszkody immunitetu egzekucyjnego gdyby pomysł PiS poparli sędziowie zasiadający w Trybunale Konstytucyjnym, poniżej przedstawionych zostało kilka szczególnie intrygujących argumentów.

UK Supreme Court: Karta praw podstawowych UE ogranicza immunitet jurysdykcyjny w sporach pracowniczych

Na łamach PPM kilkukrotnie powracaliśmy do zagadnienia zakresu immunitetu jurysdykcyjnego w sprawach z zakresu prawa pracy (ostatnio sprawa przeciwko Papieskiemu Uniwersytetowi Laterańskiemu, a wcześniej przeciwko hiszpańskiej Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych w Rzymie, Europejskiemu Urzędowi Patentowemu oraz ONZ czy NATO). Tym razem przyczynkiem do refleksji nad rozwojem prawa zwyczajowego immunitetów stało się orzeczenie Sądu Najwyższego Zjednoczonego Królestwa ws. powództw byłych pracowników dwóch ambasad.

Podstawą postępowania Benkharbouche v Secretary of State for Foreign & Commonwealth Affairs; Libya v Janah [2017] UKSC 62 były powództwa wniesione przez panią Janah, obywatelkę Maroka zatrudnioną w Libii do pracy w libijskiej ambasadzie w Londynie, oraz panią Benkharbouche  - Marokankę zatrudnioną w Iraku do pracy w londyńskiej ambasadzie Sudanu. Obie kobiety, pracujące jako pomoce domowe, zarzucały m.in. bezprawność zwolnienia z pracy, naruszenie przepisów w zakresie płacy minimalnej, brak wynagrodzenia za pracę w dni ustawowo wolne, a wreszcie naruszenia ustawowych wymogów w zakresie dopuszczalnego czasu pracy. Powództwa do angielskiego sądu pracy (Employment Tribunal)  wniosły na podstawie szeregu przepisów prawa UE, prawa angielskiego i umowy o pracę. W obu wypadkach sąd odrzucił pozew, uznając że zgodnie ze State Immunity Act 1978 Libia i Sudan korzystają z immunitetu jurysdykcyjnego.

Guest post: Do młodych*, czyli gorzka refleksja po III wykładzie pamięci Profesora Krzysztofa Skubiszewskiego

18 października 2017 r. w Instytucie Nauk Prawnych PAN odbył się kolejny, trzeci już wykład dla uczczenia pamięci prof. Krzysztofa Skubiszewskiego, wybitnego prawnika i ministra spraw zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej. Mówcą był emerytowany profesor uniwersytetu im. Humboldta w Berlinie, Christian Tomuschat. W bardzo ciekawym wystąpieniu prof. Tomuschat zajął się problematyką tożsamości zbiorowej (państwowej, konstytucyjnej) i indywidualnej (w kontekście m.in. praw człowieka), także w kontekście wyroku ETS w sprawie Węgry i Słowacja przeciwko Radzie UE, dotyczącej legalności mechanizmu relokacji uchodźców. Ku naszemu zaskoczeniu, prof. Tomuschat wcale nie poparł bezwarunkowo stanowiska Unii Europejskiej, zwracając uwagę na istotne racje po stronie państw skarżących ów mechanizm.

Związki partnerskie nie dla par heteroseksualnych - w sprawa Ratzenböck i Seydl p. Austrii

Z orzeczenia na orzeczenie Europejski Trybunał Praw Człowieka doprecyzowuje swoje stanowisko w zakresie ochrony statusu prawnego par. Tym razem musiał pochylić się nad problemem, czy brak możliwości w prawie austriackim zarejestrowania związku partnerskiego dla pary heteroseksualnej, przy jednoczesnej możliwości rejestracji takiego związku przez pary homoseksualne, nie stanowi dyskryminacji tych pierwszych. Choć niejednomyślnie, sędziowie wydając wyrok w sprawie Ratzenböck i Seydl p. Austrii, doszli do wniosku, iż w takim przypadku dyskryminacja nie zachodzi.